Waarom er in 2020 minder werd ingehaald (en waarom dat geen probleem is)

Max Verstappen die met een gewaagde manoeuvre Lewis Hamilton de leiding afsnoept of een ouderwetse dive bomb van Daniel Ricciardo; we zien ze graag, én het liefst zo vaak mogelijk. Maar nu blijkt uit cijfers dat het aantal inhaalacties ten opzicht van de jaren ervoor is gedaald.

Van alle recente jaargangen was het seizoen 2017 een dieptepunt met gemiddeld 25.8 inhaalacties per race, blijkt uit cijfers van het Duitse Auto Motor und Sport. De bredere auto's en grotere banden liggen daaraan ten grondslag. De Formule 1 begreep dat en in 2018 en 2019 stegen het aantal inhaalacties dan ook: gemiddeld 32,6 en 38,9 keer werd een coureur per race gepasseerd. Alle progressie is in 2020 helaas weer teniet gedaan; een gemiddelde Grand Prix kende slechts 31,4 veranderingen van positie per race.

Een aantal redenen ligt daaraan ten grondslag. Mercedes was bijvoorbeeld superieur en Max Verstappen reed voornamelijk in niemandsland. Verstappen had in zijn debuutjaar nog de meeste inhaalacties van het veld. Alfa Romeo, Haas en Williams bungelden ergens achteraan en reden vaak hun eigen race.

In het middenveld was het dan wel weer dringen geblazen met McLaren, Racing Point, Renault, Ferrari en Alpha Tauri. Maar de geringe tijdverschillen tussen die teams zorgden er juist voor dat inhalen (zeker met de 2020-auto's) erg lastig was.

Maar het lijkt erop dat fans daar geen probleem mee hebben. Spektakel komt namelijk niet alleen door inhaalacties, maar ook van close racing. Het gevecht in het middenveld werd dan vaak ook beslecht door de coureurs met het meeste lef of de beste skills. Inhalen is weer een kunst.

Interessant genoeg zorgen meer pitstops niet voor meer inhaalacties. Bij de tweede race op Silverstone dit jaar bijvoorbeeld werden er relatief veel pitstops gemaakt (41), net als in de Grand Prix van Hongarije (45), maar werd er weinig ingehaald (22 om 26 keer). Eenstoppers Portugal en Stiermarken zagen daarentegen juist een hele hoop inhaalacties: 58 om 47.

En eigenlijk is dat ook logisch: als je een paar korte stints rijdt, heb je relatief weinig bandenslijtage. Dus is het verschil tussen de auto's kleiner. Een eenstopper zorgt ervoor dat je perfect je banden moet managen anders val je ten prooi aan de oppositie.

Een gebrek aan inhaalacties ligt niet altijd aan de auto's (of de kwaliteiten van de coureurs), maar ook de circuits doen een duit in het zakje. In Monaco, Imola, Barcelona en Abu Dhabi kom je alleen nog maar met meer geluk dan wijsheid een ander voorbij. Toch biedt een circuit als Imola wél close racing en spektakel.