AlphaTauri kopieert krachtig wapen Red Bull met oog op 2024

De laatste Formule 1 Grand Prix van het jaar staat meestal niet bol van technische innovaties op de diverse auto's en dat gold voor een groot deel ook voor de voorbije Formule 1 Grand Prix van Abu Dhabi. AlphaTauri pakte echter flink uit met een evolutionair pakket, dat vooral gekenmerkt wordt door een nieuwe vloer. Het hele seizoen kampte het team met een gebrekkige performance van de AT04, het resultaat van een zwak aerodynamisch concept, iets was pas halverwege het seizoen deels gecompenseerd kon worden.

Dat verklaart de introductie van die nieuwe vloer die voor meer downforce en een betere balans moet zorgen. Een aanpassing van deze omvang kan alleen maar betekenen dat men na wil gaan of dit de juiste weg is om in te slaan met het oog op 2024. De nieuwe vloer volgt het concept van Red Bull dat het team uit Milton Keynes door de pure dominantie onbedoeld heeft opgelegd aan de concurrentie.

Meer dan een nieuwe vloer

Aanvullend zijn de buitenste bargeboards nieuw en geavanceerder met luchtgeleiders, die tezamen de Venturi-kanalen vormen, die veel verder naar voren door lopen en die nu veel meer lijken op die van Red Bull. Naar buiten toe hebben ze een meer afgerond profiel. Het dient ook te worden onderstreept dat we nu aan de voorzijde van die Venturikanalen een grote verwijding zien, iets wat vorig jaar de Red Bull RB18 kenmerkte en wat het team van Max Verstappen op de RB19 verder wist uit te diepen.

Bovengenoemde maakte het op de winnende auto van Red Bull mogelijk om een heel precies en moeilijk te kopiëren aerodynamische balans te vinden die de auto volledig ongevoelig maakt voor porpoising, met als gevolg dat de auto extreem laag afgesteld kan worden voor weer een effectievere werking van de ground effect-vloer.

AlphaTauri kwam dus met een nieuwe vloer en Alfa Romeo bijvoorbeeld met een nieuwe voorvleugel en in VT2 zagen dergelijke teams hun kans schoon om met behulp van aerodynamische meetapparatuur een 3D-scan van de vernieuwde airflow te maken. Aan de hand daarvan kunnen de real life data vergeleken worden met de berekeningen uit de simulaties, wat ook weer een handige tool is om de nauwkeurigheid van die simulaties te verifiëren.