Bewogen Indy 500 voor VeeKay, Newgarden in stijl naar zege

Met Scott McLaughlin op poleposition en Rinus VeeKay vanaf de zevende plaats ging de Indy 500 om 22:44 uur Nederlandse tijd van start. Een fikse regen- en onweersbui zorgde voor een vertraging van ongeveer vier uur, maar uiteindelijk werd de groene vlag tóch gewoon gezwaaid voor 200 ronden op de iconische oval. Callum Ilott liep daarvoor echter al tegen problemen aan en kon nét op tijd aan de race beginnen.

In de eerste bocht ging het gelijk flink mis. Tom Blomqvist zat ontzettend laag en raakte de controle over zijn auto kwijt, waarna voormalig Formule 1-coureur Marcus Ericsson geen kant op kon en ze samen keihard de vangrail raakten. Pietro Fittipaldi schrok zich daarachter een hoedje en lag er ook uit na een touché. De eerste caution was zo een feit. Ook voor debutant Marcus Armstrong zat de race er vroeg op door een probleem met zijn Honda-motor.

Bij de herstart pakte VeeKay een plekje ten opzichte van Pato O'Ward, al moest hij een paar rondjes later diezelfde O'Ward én de opstomende Felix Rosenqvist laten gaan. McLaughlin behield de leiding, met Will Power en Josef Newgarden, de winnaar van vorig jaar, vlak achter hem aan. Katherine Legge, de enige dame in het veld, was de volgende uitvaller in ronde 23. De oorzaak? Wéér een kapotte Honda-motor.

Langzame stop VeeKay

De tweede caution was voor haast het gehele veld aanleiding om een pitstop te maken. VeeKay kwam ook binnen en raakte door een langzame stop - de achilleshiel van zijn team Ed Carpenter Racing - vier plaatsen kwijt. Connor Daly nam tijdelijk de leiding over, waarna het bij de herstart meteen weer fout ging. Vier coureurs naast elkaar paste niet in één bocht en debutant Linus Lundqvist vloog de muur in.

En zo waren we al zes auto's kwijt in het eerste kwart van de race. Wat volgde was een rustigere periode met VeeKay die tussen de tiende en vijftiende plaats bivakkeerde en McLaughlin die weer de eerste plaats overnam toen Daly volgens planning een pitstop maakte. 

In ronde 56 ging er weer een Honda-motor naar de vaantjes. Rosenqvist viel stil en zorgde voor de volgende caution én pitstops. VeeKay behield dit keer gewoon zijn elfde plaats, maar werd wel onderzocht wegens een touché. De Nederlander kwam er niet mee weg en moest zich naar de allerlaatste plaats terug laten zakken.

De tot dan toe dominante McLaughlin kreeg in Colton Herta een nieuwe nummer twee achter zich aan, maar in de 84e ronde ging het helemaal fout voor de laatstgenoemde coureur. Herta, uitkomend voor Andretti, kende een flink overstuurmoment en kon zijn ambities in de ijskast zetten. De top van het veld kwam op dat moment binnen voor een derde pitstop. VeeKay deed dat niet, koos voor een alternatieve strategie en nam de leiding tijdelijk over. 

Veel cautions

Bij de herstart werd het een kat- en muisspel tussen VeeKay en Christian Lundgaard, met de Nederlandse coureur als winnaar. McLaughlin was ondertussen een positie kwijtgeraakt aan Newgarden in de pitstraat. Halverwege de wedstrijd kwam ook VeeKay binnen voor zijn derde pitstop. Zijn strategie moest zich later uitbetalen.

In ronde 108 werd de race weer op zijn kop gezet door een groot moment voor Ryan Hunter-Reay. De ervaren coureur trachtte Scott Dixon te passeren, maar belandde op het gras en raakte ook nog eens hard het achterwiel van zijn concurrent. Wonder boven wonder wist hij zijn auto uit de muur te houden, maar de stuurstang was wel aan diggelen.

De zoveelste herstart duurde niet lang, want Marco Andretti was de volgende die de muur van dichtbij leerde kennen. McLaughlin had weer de leiding overgenomen van Newgarden, terwijl VeeKay vanaf de vijftiende plaats aan een cruciale fase in de race ging beginnen.

Na de voorlaatste reeks pitstops barstte het gevecht om de overwinning definitief los. Het was stuivertje wisselen in de kopgroep, met naast McLaughlin, Newgarden en Rossi ook Alex Palou die zich in het gevecht ging mengen. Een harde klapper van Will Power, die een dramatische race kende vanaf P2, leverde alleen wéér een caution op.

En op dat moment namen de kansen van VeeKay flink toe. De coureur van Ed Carpenter Racing vond zichzelf weer terug in de kopgroep en hoefde geen 'extra' stop meer te maken. Strategisch stonden de McLarens van Rossi en O'Ward er echter het beste voor. De teamgenoten verdeelden de ronden aan de leiding om zo brandstof te besparen.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Newgarden slaat toe

Ongeveer dertig ronden voor het einde was het dan tijd voor de laatste pitstops. Rossi gooide de welbekende knuppel in het hoenderhok door als eerste binnen te komen, waarna de rest van de kopgroep snel volgde. VeeKay was één van de weinige kanshebbers die een tijdje langer doorreed, om zo een banden- en brandstofvoordeel uit te kunnen spelen in de absolute slotfase.

In ronde 174 van 200 maakte VeeKay dan zijn pitstop. De Nederlander zat daarna nog altijd in de kopgroep, maar had niet genoeg snelheid om de absolute toppers écht uit te dagen. VeeKay kwam net tekort en eindigde op de negende plaats.

De strijd om de zege was ontzettend spannend. Het werd een vierstrijd tussen Newgarden, Rossi, O'Ward én, jawel, Scott Dixon, die zich nadrukkelijk begon te melden. Uiteindelijk was het Newgarden die O'Ward op fantastische wijze inhaalde in de laatste ronde en zijn tweede zege op rij pakte in Indianapolis. Dixon finishte als derde, voor Rossi.