De Formule 1 Grand Prix van Zuid-Afrika in 1968 was om twee redenen memorabel: het was de laatste Formule 1-race waaraan Jim Clark deelnam en tevens de laatste race die hij won, voordat hij tragisch kwam te overlijden in een Formule 2-race. Het was tevens de eerste race waarin een team gesponsord werd, mét sponsoruitingen op de auto. Gunston, een lokaal tabaksbedrijf, sponsorde twee privé-ingeschreven Brabhams van John Love en Sam Tingle. Het initiatief veranderde letterlijk het aangezicht van de Formule 1. Het is waar dat er eerder pogingen werden gedaan tot sponsoring van een team begin jaren '60, maar tabaksreclame bracht alles naar een hoger niveau. Niet voor niets reed Lotus de race daarop al met sponsoring van Gold Leaf. Daarna struikelden de tabaksgiganten over elkaar heen om een F1-team te sponsoren. Alle bedrijven die ook maar zijdelings met de tabaksindustrie te maken hebben, zelfs makers van nicotinepleisters, zochten naar sidepods en vleugels om hun logo's op te plakken. De industrie verruimde de focus naar sponsoring van Grands Prix. Zo verschenen onder andere Marlboro en JPS als titelsponsors van races, terwijl British American Tabacco in 1999 zelfs een volledig team overnam, genaamd BAR. Dat team zou over worden genomen door achtereenvolgens Honda, Brawn en uiteindelijk Mercedes. Het hoogtepunt van tabakssponsoring in de Formule 1 lag in het midden van de jaren '00. Het stopte echter op het hoogtepunt toen in 2006 de EU een verbod op tabaksreclame invoerde. Ferrari echter was eind vorig jaar pas het laatste team dat afscheid zou nemen van die samenwerking, in dit geval met Philip Morris (o.a. Marlboro). Logo's waren sinds 2010 al niet meer zichtbaar op de auto. Toen tabaksreclames verboden werden, kwamen andere markten bovendrijven, zoals computer- en softwarebedrijven, evenals bier- en drankmerken, maar ook banken. Vaak zorgde een verschijning van zo'n bedrijf voor een kettingreactie. Als een biermerk als Bitburger Benetton sponsorde, sloten concurrenten als Veltins en Warsteiner zich aan bij respectievelijk Williams en McLaren. Hetzelfde geldt voor financiële instellingen als HSBC, RBS, Credit Suisse en Santander, maar ook voor computerbedrijven als Dell, Lenovo en HP. Het is dan ook niet vreemd dat de laatste sponsorrevolutie ingegeven wordt door de wereld van cryptovaluta. Meerdere teams worden financieel bijgestaan door zeker één bedrijf van een dergelijk platform. Ferrari is (net als vroeger met Marlboro) het laatste teams dat meegaat in die trend door het aantrekken van Velas. De deal tussen Red Bull en Bybit wordt daarmee niet overtroffen. Die deal zou namelijk goed zijn voor 75 miljoen dollar per jaar. Mercedes sloeg de handen ineen met FTX App, terwijl Crypto.com in de F1 stapte als Aston Martin-sponsor én naamsponsor van de sprintraces van dit jaar.
Cryptowereld groeit in F1 en topsport in het algemeen
De cryptowereld, door Red Bull-teambaas Christian Horner getypeerd als 'fascinerend', zien we niet alleen bij acht van de tien F1-teams terug, maar in steeds meer sporten. Meerdere Europese top-voetbalclubs gingen samenwerkingen aan. Alfa Romeo-teambaas Frederic Vasseur, gelinkt aan Socios.com, gaf in Barcelona al aan dat de cryptowereld een enorme groeimarkt is. Williams en Haas F1 hebben (nog) geen partnership met een dergelijk bedrijf, maar de sponsoragenten aldaar zouden geen knip voor de neus waard zijn als ze die wereld niet nader zouden onderzoeken. Williams zou daar zelfs al wat verder gevorderd mee zijn. Net als met de tabakssponsoring destijds zijn er ook nu weer zorgen om wetgeving, regelgeving en duurzaamheid in relatie tot deze merken. Maar gezien de totale waarde van alle deals geschat wordt op zo'n 500 miljoen dollar(!) zal de F1 er niet zomaar vrijwillig afscheid van nemen. Zeker niet als die in de komende jaren op kan lopen tot een miljard dollar door het verschijnen van meer cryptobedrijven, het doorgroeien als sponsorpartners en het uitsluiten van andere mogelijke marketingkanalen. De vraag is echter of deze revolutie niet haaks staat op de pogingen van de F1 om vanaf 2030 klimaatneutraal te opereren. Het delven van één enkele Bitcoin kost immers meer elektrische energie dan een gemiddeld huishouden in drie maanden verbruikt. "Dat duurzaamheidsargument weegt erg zwaar", geeft Mercedes-teambaas Toto Wolff toe. "Het gaat echter niet enkel om het delven van die munten en de energie die daar voor nodig is, maar ook om waar de energie vandaan komt. Je kan jezelf niet afsluiten van moderne technologie. Dit is hoe dan ook een groeiend platform." Uiteindelijk zoeken de cryptosponsoren naar een wereldwijd platform waarop ze direct zichtbaar zijn in een dynamische en snelle wereld. Waar kun je dan beter terecht dan in de Formule 1, zeker als de Formule 1 alsmaar populairder wordt door de Netflix-hitserie Drive to Survive, waar binnenkort het vierde seizoen van uitkomt. McLaren-teambaas Andreas Seidl ziet één groot voordeel aan de nieuwe generatie sponsoren ten opzichte van de sponsoren van weleer: "Je kan van cryptovaluta zeggen wat je wil, maar ze brengen in ieder geval geen schade toe aan je gezondheid."
Meest gelezen
