De weg van Verstappen naar zijn tweede Formule 1-wereldtitel

De kruitdampen van de Formule 1-titelstrijd van 2021 zijn nog niet opgetrokken of de blik moet al volledig op 2022 worden gelegd. Ja, Max Verstappen feest na Abu Dhabi nog even wat, neemt het er een paar weken van, maar dan wordt het strenge trainingsregime weer opgepakt. Want hoezeer de honger naar überhaupt een wereldtitel in de Formule 1 ook is gestild, hij wil méér en hij benadrukt steeds dat hij nog net zo gretig is als voorheen. En voor Red Bull geldt hetzelfde. Zij hebben sinds 2013 gewacht op een wereldtitel en hopen op een soortgelijke succesreeks als aan het begin van vorig decennium. Of zoals teambaas Christian Horner het steevast in elk interview verwoordt: "We willen die #1 op de auto houden." Want inderdaad, Verstappen koos er vol trots voor om met het kampioensnummer te gaan rijden. Waar het voor Verstappen zaak was om te blijven doen wat hij al deed - door zijn nog altijd jonge leeftijd zou hij zich immers evengoed op natuurlijke wijze door blijven ontwikkelen -, stond Red Bull voor de opgave alles om te gooien. Dit vanwege de nieuwe technische regels, die maakten dat er in Barcelona en Bahrein een compleet andere auto op het asfalt stond. Hetzelfde gold voor de overige teams natuurlijk, maar Red Bull oogstte meteen verwondering over hoe (door)ontwikkeld de RB18 er direct uitzag. De auto was ook daadwerkelijk van meet af aan snel. Verstappen kon meedoen om overwinningen, we zagen heerlijke gevechten met Ferrari's Charles Leclerc, maar de auto was ook hopeloos onbetrouwbaar. Dat was althans de vrees na twee technische uitvalbeurten in de eerste drie races voor Verstappen. Het bleken kinderziekten te zijn. Kinderziekten die werden gevonden, geanalyseerd en doeltreffend werden opgelost. Het zou een voorbode zijn van een seizoen waarin Red Bull nauwelijks fouten maakt. De vrijdagen verliepen lang niet allemaal even soepel, maar juist dan liet Red Bull zien over veerkracht te beschikken. Stonden ze er op vrijdag niet, dan op zaterdag wel.

Ferrari laat het liggen

Het is een schril contrast met hoe Ferrari er gaandeweg het seizoen een potje van is gaan maken, dat terwijl het daar juist veelbelovend begon. 1e, 2e, 1e. Een geweldige erelijst als het kampioenschap slechts drie races geduurd zou hebben. Verstappen keek al meteen tegen een achterstand aan van meer dan 40 punten. 'Weg titelhoop!' 'Een verloren jaar!', werd her en der al gescandeerd. Daarna echter kwam in toenemende mate de klad erin bij Ferrari, te beginnen met een crash van Leclerc op Imola. De coureurs maakten fouten, de F1-75 bleek ook niet bulletproof te zijn en de Scuderia grossierde in twijfelachtige strategische calls die Leclerc meer dan eens de overwinning heeft gekost. Het zijn onvergeeflijke fouten, zeker als je het opneemt tegen een Red Bull dat alles onder controle leek te hebben. Elke pitstop was verzorgd en snel, men speelde handig in op strategische kansen en Max Verstappen... ja Max Verstappen rondde het steeds fraai af. Ja, Red Bull blunderde opzichtig in Singapore, maar dat was pas in de fase van het seizoen waarin de belangrijkste vraag niet meer was óf Verstappen kampioen zou worden, maar vooral met hoeveel races te gaan nog.

Doorontwikkelen

Met een nieuw concept van de F1-auto's was het anno 2022 voor alle teams zaak om de nieuwe bolides snel te doorgronden, zodat er snel en handig ingespeeld kon worden op eventuele gebreken of juist ontwikkelkansen. De basis van zowel de Ferrari als de Red Bull bleek al snel goed te zijn en dus kon dit in de ontwikkelingsoorlog weleens de doorslag gaan geven. Terwijl teams als Mercedes en Ferrari nu graag roepen dat het door de budgetlimiet welhaast onmogelijk is hoe Red Bull haar auto is blijven ontwikkelen, hebben zowel Ferrari als Mercedes in dat opzicht nauwelijks tot niet voor Red Bull ondergedaan. Red Bull introduceerde verspreid over het seizoen vijf noemenswaardige updates, waarbij het toverwoord vaak 'gewichtsbesparing' was. Mercedes en Ferrari blijven daar met voornamelijk vloerupdates dicht bij in de buurt, terwijl Ferrari bovendien vier verschillende voorvleugels en liefst zes verschillende achtervleugels heeft uitgeprobeerd. Ook dat zal niet gratis zijn geweest. Belangrijkste verschil is dat de updates van Red Bull (maar ook van Mercedes) misschien meer effect hadden dan die van Ferrari. Red Bull bouwde daarmee een voorsprong op, terwijl Mercedes, de grote concurrent van vorig jaar, zich uit het middenveld worstelde. Bij Ferrari gaf men enkele weken geleden nog aan dat men met bepaalde updates misschien de verkeerde weg in was geslagen. Het niveauverschil onderschrijft dat. Verstappen is steeds dominanter geworden. Winnen vanaf P8 of desnoods P14 op de grid? Hij draaide er zijn hand niet voor om!

Nooit was Verstappen als coureur zó compleet

Sowieso ging Verstappen te werk met de precisie van een Zwitsers uurwerk. De belofte dat hij niks aan gretigheid had ingeleverd, maakte hij keer op keer waar. Dat wapen is des te gevaarlijker geworden nu hij in de loop der jaren zijn wilde jongensharen is verloren. De uitspraak wordt zo vaak gebezigd dat het een cliché van jewelste is geworden, maar clichés zijn nu eenmaal vaak waar: Verstappen is écht volwassen geworden. Naarmate Red Bull de RB18 doorontwikkelde, kwam die auto als het ware ook steeds meer 'naar hem toe'. Red Bull beweert bij hoog en bij laag dat dat slechts gunstige bijvangst is van die ontwikkeling en dat die updates niet speciaal met inachtneming van de coureur Verstappen zijn doorgevoerd, maar inmiddels kan hij er mee lezen en schrijven. De sessies op Suzuka onderstreepten dat nog maar eens. Hij had de macht en de kwaliteit om 'gewoon' even de baan op te gaan, die snelste tijd te rijden als dat nodig was, om vervolgens weer binnen te blijven staan. Die combinatie van precisie van zowel de coureur als het team, met af en toe ook nuttige bijdragen van Sergio Perez, laten we dat niet vergeten, maakt dat de Nederlandse F1-fan Verstappens tweede wereldtitel al kan vieren met nog vier Grands Prix(!) te gaan. Hebben we dan met terugwerkende kracht een spannend kampioenschap gezien? Nee, misschien niet. Maar om een sportman zo op de toppen van zijn kunnen te zien presteren in één van meest spraakmakende competities ter wereld, is evengoed fantastisch. Voor eerder genoemde Mika Hakkinen en Fernando Alonso bleef de teller staan op twee wereldtitels. Kunnen Verstappen en Red Bull dat in de komende jaren overtreffen? Check hieronder een seizoensoverzicht van Verstappens jaar tot nu toe.