Hoe de Formule 1-droom van Tom Coronel uiteen spatte

24 jaar geleden, op 16 en 17 december 1999, nam Tom Coronel plaats in de Arrows op het circuit van Barcelona. Voor het eerst in zijn carrière reed de talentvolle coureur in een Formule 1-auto, iets wat hem goed afging. Na twee testdagen was de stemming opgetogen bij teambaas Tom Walkinshaw, Coronel en zijn management bestaande uit Franz Tost en Willi Weber.

Verstappen versus Coronel

De strijd om het tweede stoeltje bij Arrows werd een strijd tussen twee Nederlanders. Jos Verstappen wilde terugkeren op de F1-grid na een mislukt avontuur met Honda, het team dat halverwege 1999 ter ziele ging. De grootse plannen en de gouden kans van Verstappen viel in duigen. Samen met manager Huub Rothengatter aasde hij op een tweejarig contract bij Arrows.

Tom Coronel wist zich gesterkt door een zeer ervaren management. Willi Weber, de man die Michael Schumacher groot maakte in de Formule 1, werd geflankeerd door Franz Tost. Laatstgenoemde is al sinds jaar en dag teambaas van AlphaTauri, maar zet na dit jaar een punt achter zijn carrière.

"Ik wist dat Jos mijn concurrent was. Dat was vanaf het allereerste moment al duidelijk. Voor mij was dat ook geen enkel probleem, we streden beiden voor dat stoeltje en hadden allebei een plan", aldus Coronel.

Ambitieus aandelenplan

Dat er geld betaald moest worden voor een stoeltje bij Arrows was van meet af aan duidelijk. Pedro de la Rosa kon zich 'inkopen' dankzij sponsor Repsol en ook het tweede stoeltje zou gaan naar een coureur die geld meebracht. "In die tijd was dat niet vreemd, nu nog altijd niet. Destijds stonden er misschien vijf coureurs op de grid die geen sponsorgeld meebrachten", blikt Coronel terug.

"We wisten dat wij zes miljoen gulden op tafel moesten leggen. Daarvoor hadden we tot half februari de tijd en we hadden een ambitieus plan klaar staan. De helft van het benodigde budget hadden we reeds binnen en voor de andere helft zag het er ook erg goed uit."

Het plan om de resterende drie miljoen binnen te halen bestond uit een aandelenplan. Geïnteresseerden konden een aandeel Tom Coronel kopen. De race-activiteiten van Coronel kwamen in een aparte BV terecht en de aandeelhouders konden profiteren van de winst die daarin werd behaald.

"Voor het bedrag van zes miljoen gulden zou ik het complete F1-seizoen 2000 voor Arrows mogen rijden. We hadden een aandelenplan klaar liggen waarin mensen een aandeel 'Coronel' konden kopen. Er was zeer veel animo voor dat aandelenplan, waarbij we al veel inschrijvingen hadden en spraken met geïnteresseerden."

In het Limburgse werkten Verstappen en Rothengatter ook aan hun plan om Jos terug te krijgen in de Formule 1. Daarvoor was ook sponsorgeld nodig, hoeveel zou het management van Verstappen nooit openbaren.

De F1-droom viel in duigen

Coronel, Weber en Tost waren vol vertrouwen dat ze erin zouden slagen om het contract rond te krijgen. De deadline van half februari was nog niet gepasseerd, toen Walkingshaw eind januari opbelde.

"Tom (Walkingshaw, red.) belde me op en zei dat hij zijn keuze had gemaakt. Hij had voor Jos gekozen. Het werd een gesprek in de categorie 'dankjewel en veel succes verder met je carrière'."

Het telefoontje kwam totaal onverwacht voor Coronel: "We hadden nog twee weken de tijd om het geld bijeen te krijgen, alles zag er erg goed uit en ik weet zeker dat we ook geslaagd waren in onze missie. Arrows koos echter voor Jos."

Van wrok of rivaliteit tussen Verstappen en Coronel was nooit sprake. "Nee, dat werd soms wel zo neergezet in de media, maar was absoluut niet zo. We hebben beide onze plussen en minnen. Jos had meer ervaring dan ik en hij heeft het contract eerder getekend. Dan ga ik er ook vanuit dat zij de financiële middelen eerder hadden dan wij."

Coronel ging 'all-in' voor het stoeltje bij Arrows: "Weber, Tost en ik zagen dit als de juiste route. Er waren ook geen andere competitieve stoeltjes beschikbaar. Er was ook geen plan B voor ons. Het was Arrows of anders niets."

Jos Verstappen kwam in 2000 en 2001 uit voor Arrows, waarin hij uitgroeide tot een publiekslieveling. De wagen was vaak onbetrouwbaar en in het laatste seizoen kwam deze stelselmatig tekort. Desondanks schitterde Verstappen met regelmaat. Ondanks een contract voor 2002 zette Walkinshaw Verstappen op straat, om plaats te maken voor Heinz-Harald Frentzen. Het waren de laatste stuiptrekkingen van het team, dat halverwege het seizoen failliet ging.