De Grand Prix van Abu Dhabi kan als laatste race van het jaar moeilijk als 'technisch interessant' bestempeld worden. Immers, het aantal updates per auto was beperkt. Sterker nog, de meeste teams brachten niks nieuws mee naar het Yas Marina Circuit. In werkelijkheid is het circuit desondanks een betrouwbare testcase om het aerodynamische concept voor 2023 te (her)overwegen. Vrijwel alle teams grepen de kans aan om aerodynamische gegevens te verzamelen, waarbij Ferrari en McLaren zelfs nog een stapje verder gingen door wél nieuwe onderdelen te testen. De Ferrari werd nog rijker dan de Red Bull uitgerust met meetapparatuur met als doel om de airflow richting de achtervleugel nauwgezet in kaart te brengen.
Ferrari had met name speciale aandacht voor de vloer, een onderdeel waar McLaren ook al mee experimenteerde tijdens de eerste twee vrije trainingen van het raceweekend. Ferrari richtte zich daarbij vooral op het gebied vlak voor de achterwielen, ook al leken de wijzigingen aldaar nauwelijks significant. In de eerste vrije training nam Carlos Sainz veel van het vergaren van data voor zijn rekening, waarbij de F1-75 fungeerde als een rijdend laboratorium dankzij een wirwar aan sensoren die werden vastgeschroefd op enorme stellages direct achter de achterwielen. Dit is iets wat we Ferrari al vaak hebben zien doen tijdens het laatste raceweekend. Het doel was om de druk van de lucht die achter de diffuser vandaan komt achter de achterwielen te meten. Het gedeelte van de vloer net voor de achterwielen was namelijk geüpdatet (zie vergelijkende illustratie hieronder), met als doel om de turbulentie in de ruimte tussen achterwielen en de diffuser op een andere manier te beteugelen. Dat betrof geen radicale veranderingen, maar als ze goed werden geïmplementeerd konden ze wel maken dat de vloer meer downforce genereert en tegelijkertijd de drag vermindert. Die update werd ook geïnstalleerd op de auto van Charles Leclerc. Als de resultaten Ferrari tevreden stemden, kan het zomaar terugkeren op de auto van 2023.
McLaren strijdt tegen porpoising
McLaren testte tijdens VT1 met een sterk aangepaste vloer, gekenmerkt door een herziening van de uiterste rand ervan. Die was sterk versimpeld. De lange gleuf die we vanaf de eerste races zagen (zie illustraties hieronder), was verdwenen. Boven alles echter zien we nu een opstaand randje halverwege de vloer, daar waar we voorheen vijf aangeschakelde luchtgeleiders zagen. De nieuwe versie van de vloer moet zorgen voor een stabielere toepassing van het totale aerodynamische concept, dankzij een herziening van de airflow onder de auto door een nieuwe opstaande rand in de lengterichting van de auto. Deze kleine toepassing moet ervoor zorgen dat de 'trigger' die porpoising veroorzaakt, verminderd wordt. Dat probleem groeit naarmate de rijhoogte lager is. In essentie wil je immers de rijhoogte zo laag mogelijk houden, waarbij je erop op wilt kunnen bouwen dat de airflow onder de auto zonder onregelmatigheden gevangen blijft en niet verstoord wordt.
Meest gelezen
