De Grand Prix van Japan op Suzuka had een bijzonder technisch belang voor twee teams: Red Bull en McLaren. Voor Red Bull zou het weekend duidelijk maken of de problemen in Singapore een op zichzelf staand geval waren en uniek voor Marina Bay, of dat de Technical Directive aangaande de 'flexiwings' de balans van de RB19 daadwerkelijk had verstoord. Simulaties hadden Red Bull als favoriet voor Japan aangewezen, met Max Verstappen die in zijn eerste foutloze ronde meer dan een seconde sneller was dan de rest in de eerste vrije training. Wat McLaren betreft zou Suzuka antwoorden geven over de competitiviteit van de MCL60 na de upgrades in Singapore, waardoor Lando Norris een uitstekende tweede plaats kon claimen. Alleen Norris had toegang tot het nieuwste aerodynamische ontwikkelingspakket in Singapore. Oscar Piastri kreeg de upgrades voor Suzuka, wat betekent dat beide coureurs beschikten over dezelfde uitrusting. De upgrades bestonden uit een gewijzigde vloerrand, gekenmerkt door een lange sleuf voor de achterwielen, opnieuw ontworpen en smallere luchtinlaten en een betere vormgeving van de voorkant van de sidepods. De motorkap werd ook geüpgraded, net als de endplates aan de voorkant en de luchtinlaten voor de remmen. De endplates aan de achterkant en de luchtinlaten voor de remmen werden geüpgraded tijdens het tweede grote pakket dit Formule 1-seizoen. Ook de endplates bij de achtervleugel werden aangepast en aan elkaar verbonden, dit ten gunste van de aerodynamische efficiëntie van het onderdeel. Bovenstaande pakketen vergden een aanzienlijke inspanning van de engineers van het team uit Woking, zowel wat betreft het ontwerp als de productie van elk onderdeel in dit late stadium van het seizoen, nu de meeste ontwerpers hun aandacht en energie hebben verlegd naar het ontwerp van de '24'-bolide.
Voor McLaren bleek het geen verspilling van energie, getuige de sterke resultaten in Singapore en Japan, maar het diende tevens als een kans om een voorsprong te krijgen met het ontwerp van de auto voor 2024. Gezien de eerdere prestaties van de auto op Silverstone was het aannemelijk om te veronderstellen dat de auto op het eveneens snelle Suzuka ook goed zou presteren. Op het Japanse circuit komt de eerste sector sterk overeen met de snelle bochtencombinatie Maggots, Becketts en Chapel op het circuit in Groot-Brittannië. McLaren heeft onder leiding van teambaas Andrea Stella een duidelijk pad gevolgd bij het identificeren van de problemen van de auto, waarna ze een systematisch plan van aanpak vormden om de problemen te verhelpen - meestal in de langzame bochten. Niet alleen beschikt McLaren nu over de benodigde hulpmiddelen en tools, waaronder de nieuwe windtunnel. Het team heeft zich sinds het begin van het jaar ook een uiterst analytische werkmethode eigen gemaakt. Dit wil zeker niet zeggen dat alle zwakke punten van de MCL60 zijn opgelost om zo competitief te zijn op elk type circuit, maar er kan gezegd worden dat de auto een solide basis vormt voor het project van 2024.
Vernieuwde sidepod-inlets en engine cover
De herziening van de sidepod-inlets (hieronder, afbeelding 1) omvat veranderingen aan de breedte van de inlaten, met een betere profilering van de voorrand. McLaren wil de lucht naar de achterkant van de auto en de diffuser beheren en controleren, met als doel de luchtstromen stroomafwaarts te verbeteren. De motorkap (hieronder, afbeelding 2) is volledig opnieuw vormgegeven met een slankere bovenkant en een aangepaste achtervleugel. Artikel gaat verder onder de afbeeldingen.
Nieuwe vloer en achtervleugels
De randen van de vloer zijn nu voorzien van een horizontale sleuf over de hele lengte (zie afbeelding 1 hieronder) om de luchtstroom onder de auto beter te geleiden, aangezien dit gebied van bijzonder belang is in het tijdperk van het ground effect. Wat ook van belang is, is de nieuwe vloer. Wat hier opvalt, is dat het team meer stijfheid in de vloer heeft weten te bouwen en de zogenoemde 'stays' af heeft kunnen schaffen. Op Zandvoort zaten deze voor de achterwielen voor extra stabiliteit. Met de upgrade in Singapore zijn ze verdwenen (hieronder, afbeelding 2) ten gunste van een betere aerodynamische luchtgeleiding. De auto van Norris heeft een ontwerp gekregen met een minimale verbinding tussen de flap en de endplate. In Suzuka zat deze upgrade ook op de auto van Piastri als onderdeel van het complete pakket (hieronder, afbeelding 3). Dit was terug te zien in de resultaten: P2 voor Norris, P3 voor Piastri. Bekijk hieronder de veranderingen aan de MCL60.
Meest gelezen
