Hoe Red Bull en Ferrari elkaar in Bakoe met verschillende achtervleugels willen bestrijden

Als we de auto's in de pitstraat van Bakoe bekijken, zien we dat er aanzienlijke verschillen zijn tussen de manieren waarop de teams in Azerbeidzjan op zoek gaan naar aerodynamische efficiëntie. Het zeer lange rechte stuk van 2,2 kilometer kenmerkt het circuit, waardoor de teams voor een lastige uitdaging staan. Onze analyse toespitsend op Ferrari, Red Bull en Mercedes, komen de uiteenlopende keuzes van de ontwerpers duidelijk naar voren. Zij proberen er zo voor om op dit circuit een maximale aerodynamische efficiëntie te garanderen.

Ferrari de grote lepel

De verschillen zitten 'm de configuraties van de respectievelijke wagens. Zo heeft de F1-75 van Ferrari aan de achterkant gekozen voor een achtervleugel met een duidelijke 'lepel'-configuratie die doet denken aan de versie die ze in Saoedi-Arabië gebruikten, waarbij het centrale gedeelte van de vleugel 'dieper' ligt dan de zijkanten. Het hoofdprofiel van de vleugel loopt sterk hellend op. De vorm van deze vleugel, die er vooral op is gericht om de zijkanten van de achtervleugel te ontlasten, is ontwikkeld in combinatie met de laatste veranderingen aan de vloer en de diffuser, die het team uit Italië twee races geleden in Barcelona introduceerde. Het vleugelontwerp moet er in theorie voor zorgen dat er genoeg downforce wordt gegenereerd op de bochtige, smalle en heuvelachtige gedeelten van het circuit. Daarbij is de stabiliteit van de achterkant van fundamenteel belang, al is het maar om een touche met de Azerbeidzjaanse muren te voorkomen. Een andere motivatie achter deze achtervleugel, is dat deze de porpoising problemen onder controle moet weten te houden. De Ferrari-engineers lijken namelijk een goede balans te hebben gevonden qua rijhoogte, waarbij de rechtelijnsnelheid niet hoeft te worden opgeofferd om het stuiteren te voorkomen. Op deze manier hoopt het team uit Maranello te kunnen profiteren van haar motor, die in Azerbeidzjan volgens bronnen gepusht zal worden in de aanval - of verdediging - op Red Bull.

Red Bull de kleine lepel

Red Bull heeft in tegenstelling tot Ferrari gekozen voor een set-up met een achtervleugel die een veel minder prominent 'lepel'-vormig hoofdprofiel toont. Dit is te danken aan de keuze van het team uit Milton Keynes om de lading op de vleugel te verdelen over de gehele breedte. Bij de RB18 wordt het duidelijk dat de vleugels van een F1-bolide op een specifiek circuit als het stratencircuit in Bakoe vooral fungeren als elementen die voor aerodynamische balans moeten zorgen, waardoor het onder de streep vooral de taak is van de vloer om het gros (tot wel meer dan 65%) van de aerodynamische load te genereren.

Mercedes? Geen lepel

Mercedes bewandelt op haar beurt een totaal ander pad om de efficiëntie van de W13-bolide te verhogen. Zij kiezen voor een drastischere oplossing qua achtervleugel, die in feite wordt gekenmerkt door hetzelfde hoofdprofiel als het team in Miami in gebruik had. Volledig recht en zeer hoog geplaatst. Van een lepelachtige vorm is hier dus geen sprake. De doorsnede van de achtervleugel is daardoor sterk gereduceerd ten opzichte van die van de RB18 en de F1-75. Ironisch genoeg is de noodzaak om de luchtweerstand te verminderen veroorzaakt door de mini-sidepods van het team uit Brackley. Daardoor kunnen ze volgens de geruchten de rijhoogte namelijk niet zo laag instellen als ze willen. De stuiterproblemen worden zo namelijk verergerd op de lange rechte stukken.