Tijdens de persconferentie van de teambazen op de zaterdag in Monaco vroeg RacingNews365 de teambazen naar de plannen van de Formule 1 om in de toekomst een loontoeslag in te voeren voor de coureurs en de top drie best betaalde werknemers van elk team. Op dat moment hanteerden we zorgvuldig het woord 'toelage' in de vraag, aangezien het niet zozeer het plan van de sport is om het inkomen van de coureurs en die drie werknemers te beperken - dat zou zelfs misschien niet eens legaal zijn - maar eerder om een mechanisme in te stellen waarin genoemde personen net als bijvoorbeeld complexe vleugels of bodemplaten van invloed zijn op de performance van een team. Als 'performance-indicator' zouden ze evengoed onder een algemene budgetcap kunnen vallen, zo redeneert men. Het concept dat nu ter discussie staat gaat uit van een aanvullende vergoeding van, laten we zeggen, 50 miljoen dollar, toe te voegen aan het geldende plafond. Mochten teams besluiten om 60 miljoen dollar uit te geven aan personeel, dan gaat dat dus voor 10 miljoen ten koste van het ontwikkelingsbudget. Cruciaal is dat de salarissen volgens dit concept NIET aan een maximum worden gebonden en dat er ook geen serieuze gesprekken zijn geweest over een apart salarisplafond. Op die manier kunnen teambazen de lonen van coureurs of topverdieners afwegen tegen de technologische uitgaven om de prestaties te verbeteren: of ze spenderen 50 miljoen dollar aan topcoureurs en hopen dat die coureurs betere resultaten opleveren, of ze geven de voorkeur aan investeringen in technologieën. Dat is een simpele uitleg, maar die illustreert wel de algemene tendens en de richting van de besprekingen: het gaat om loontoelagen, niet om plafonds. Snel door naar Bakoe: tijdens de vrijdagse mediasessies werden de vier coureursgroepen talloze vragen gesteld over salarisplafonds - met voorspelbaar emotionele reacties. Max Verstappen suggereerde dat een dergelijke bovengrens gevolgen zou kunnen hebben voor de programma's voor jonge coureurs, omdat investeerders minder geneigd zouden zijn om aanstormende talenten te steunen als de terugverdientijd langer wordt. Sebastian Vettel suggereerde dat de F1 en de teams gewoon winst maken. Dit komt uitgerekend van een goedbetaalde voormalige kampioen die te vaak lijkt rond te cruisen om zo toch geld te innen, maar misschien dwalen we af... Wat de zorgen van Verstappen betreft: de Nederlander heeft zeker een punt, maar opleidingscoureurs zouden beter gediend zijn met twee of drie extra teams dan met hogere lonen. Maatregelen die de totale racekosten verlagen, maken het waarschijnlijker dat er extra teams in de F1 komen, en dat maakt het weer waarschijnlijker dat jongeren de F1 überhaupt bereiken. Laten we dat vraagstuk eerst eens oplossen, Max. Maar we dwalen af: tijdens de persconferentie voor teambazen op de zaterdag in Bakoe waren de verschillen in terminologie tussen Mercedes F1-CEO Toto Wolff en zijn Ferrari-tegenhanger Mattia Binotto over dit onderwerp opvallend: de eerste sprak van 'toelage' en de tweede van 'salarisplafond'. Verwarrend, ja, maar om helemaal eerlijk te zijn: de vraagsteller had in de eerste plaats gevraagd naar salarisplafonds, niet naar toelagen. RacingNews365 vroeg dus opheldering aan beide teambazen. De Zwitserse Italiaan gaf toe: "Ik had het ten onrechte een 'cap' genoemd, ik had het een 'toelage' moeten noemen, want dat is de juiste manier om de zaak te benaderen." "De oplossing die u beschrijft is een van de oplossingen die we hebben besproken, maar het is niet een oplossing waarover we het tot nu toe eens zijn geworden, omdat er, zoals ik al eerder zei, geen gemakkelijke oplossing is. Het zal dus een tegemoetkoming worden, maar er zullen nog veel besprekingen moeten plaatsvinden en dat zal tijd kosten."
Het saillante punt is zijn opmerking: "Het zal een vergoeding worden". Daarmee zijn de meeste bezwaren van coureurs tegen maximumsalarissen van tafel geveegd... alhoewel de coureurs met hogere salarissen nu wel eens een keuze zouden kunnen moeten maken tussen een torenhoge toelage of een snellere auto. Dit is zeker geen onredelijke keuze die, zoals Binotto aangaf, 'hooguit op drie of vier teams van toepassing zal zijn'. Cruciaal is ook dat het onwaarschijnlijk is dat beide coureurs binnen een team zo getroffen zullen worden, dus dan spreek je over 4 van de 20 (of hopelijk 26) coureurs. Bovendien: zouden Vettel, Lewis Hamilton of Max Verstappen werkelijk verhongeren als hun inkomen met een paar miljoen zou worden verlaagd; zouden ze dan werkelijk de F1 verlaten? De hamvraag is echter of coureurs per definitie daadwerkelijk prestaties-indicatoren zijn, en of teams die zich 50 miljoen dollar kunnen veroorloven voor toptalenten een oneerlijk voordeel hebben ten opzichte van teams die coureurs moeten aannemen die vooral rijke vaders of ministers in dienst hebben. Het antwoord is even voor de hand liggend als kort. De achterliggende gedachte achter het budgetplafond van de F1 was natuurlijk om een element van prestatiegelijkheid in te voeren door het financiële speelveld gelijk te maken en tegelijk de kosten te drukken in wat al snel een onhoudbare sport aan het worden was. Vergeet niet dat meer dan de helft van de grid werd gedwongen de deuren te sluiten of van eigenaar te veranderen in de afgelopen tien jaar - de laatste kort voor de invoering van het plafond. Als deze trend zich had doorgezet, stel je dan de gevolgen voor de toekomstige F1-coureur eens voor. Het heeft dan ook weinig zin om de achterliggende gedachte van de invoering van een algemeen budgetplafond te omzeilen door grote teams met enorme reserves in staat te stellen mee te dingen naar de beste coureurstalenten om zo prestatievoordelen te 'kopen'. Dat is sowieso in strijd met de doelstelling van het budgetplafond - waarmee alle teams unaniem hebben ingestemd. Toen voor het eerst over budgetplafonds werd gesproken, stuitten dat plan op weerstand van de grote teams, terwijl de regel volgens de onafhankelijke teams niet snel genoeg ingevoerd kon worden. Het proces kostte tijd en talloze conceptideeën, maar ze zijn nu een geaccepteerd onderdeel van het F1-landschap. Salarisvergoedingen zijn de logische volgende stap, maar ook hier zal dus enige tijd overheen gaan. Het lijkt logisch om in te zetten op een salaristoelage als onderdeel van de volgende grote verandering van de regelgeving in 2026. Cruciaal is dat wat er ook wordt afgesproken, het niet de vorm zal aannemen van een losstaand salarisplafond zoals in Bakoe werd gesuggereerd.
Meest gelezen
