De grootste Formule 1-flops aller tijden: het beschamende kwalificatie-debacle van 2016

In de eerste editie van deze rubriek gaan we niet extreem ver terug in de tijd. Recent is namelijk de discussie over het Formule 1-kwalificatieformat weer ontbrand. Na afloop van de kwalificatie voor de Grands Prix van België en Italië zagen we bijvoorbeeld wat verbaasde gezichten, toen geen enkele coureur tijdens de beslissende Q3 vooraan de groep wilde rijden en op de baan gevaarlijke situaties ontstonden. Omdat een coureur met een fatsoenlijke slipstream op deze circuits veel tijd kan winnen, was de strijd om track position duidelijk aanwezig. In Monza leverde het bovendien beschamende beelden op, aangezien zeven van de negen overgebleven coureurs door al hun getreuzel niet aan hun laatste snelle ronde konden beginnen. Na de desbetreffende kwalificatiesessies laaide de discussie over het kwalificatieformat daarom niet voor het eerst op. Sommige Formule 1-prominenten gaven aan niet onwelwillend te staan tegenover het omgooien van het format, maar idee van de FIA om kwalificatiesessies te vervangen door reversed grid-races viel niet overal in de smaak. De laatste keer dat het F1-kwalificatieformat bovendien werd omgegooid, in 2016, liep dat uit op een belachelijke vertoning. Tekst gaat verder onder de foto .

Elimination Qualifying

In aanloop naar het 2016-seizoen maakte de FIA namelijk duidelijk dat de Formule 1 over zou schakelen naar het elimination qualifying -format . De drie kwalificatiesessies zoals we die vandaag de dag kennen, bleven aanwezig. In plaats van de 18 (Q1), 15 (Q2), en 12 (Q3) minuten werden de lengtes van de sessies 16, 15 en 14 minuten, waar bovendien een wel heel bijzonder slecht smakend sausje overheen werd gegoten. Met nog negen minuten op de klok in Q1 werd namelijk de langzaamste coureur van het stel (in 2016 waren dat er 22) al 'geëlimineerd', waarna elke anderhalve minuut de volgende langzaamste afviel, totdat er aan het einde van Q1 nog 15 coureurs over waren. In Q2 viel nummer vijftien na negen minuten af, waarna zich hetzelfde ritueel voordeed als in Q1, totdat er acht coureurs over waren die door naar Q3 mochten. Q3 verliep op vergelijkbare wijze, en met nog anderhalve minuut op de klok waren er daardoor op papier nog twee coureurs over, die het in de strijd om de poleposition vervolgens tegen elkaar op moesten nemen. Verscheidene Formule 1-teams waarschuwden de FIA dat dit kwalificatieformat zou beteken dat er minder auto’s op de baan zouden verschijnen tijdens de kwalificatie, maar toch zette de autosportfederatie haar plan door. Zo kreeg de Australische Grand Prix van 2016 de eer om de eerste GP te zijn waar het nieuwe kwalificatieformat werd ingezet. Het liep echter uit op een complete flop. Het spektakel was ver te zoeken, de fans hekelden de FIA, aangezien er met het vorige format niks mis leek en ook de teams stemden een dag later unaniem voor de afschaffing van FIA's paradepaardje. De autosportfederatie wees die stemming echter af en zette haar plan gewoon door. Zo keerde eliminiation qualifying terug in de tweede GP van het 2016-seizoen, in Bahrein. Wederom ontvouwde zich een doodsaaie kwalificatiesessie en na druk van de teams besloot de FIA dan toch maar om het kwalificatieformat met de staart tussen de benen weer terug te draaien en het oude systeem, dat we vandaag de dag nog steeds kennen, terug in te voeren. Hoe lang het huidige kwalificatieformat stand gaat houden is echter nog maar de vraag. Om de sport aantrekkelijker te maken hoopt de FIA namelijk misschien zelfs al komend seizoen te experimenteren met het reversed grid -idee. Het leidde tot veel commentaar onder de Formule 1-coureurs, teambazen en fans, al staat niet iedereen compleet onwelwillend tegenover het bijzondere format. De toekomst zal uitwijzen wat er gaat gebeuren, maar voor nu koesteren we het vertrouwde kwalificatieformat zoals we die al jaren kennen.