Het overgangsjaar van Red Bull en Honda is de grootst mogelijke flauwekul

Eind 2017 omarmde Red Bull motorleverancier Honda en stalde de Japanners in 2018 bij zusterteam Toro Rosso, alvorens het halverwege dat jaar het contract met Renault verscheurde. Honda is/was de toekomst van Red Bull, daar waar Renault slechts een blok aan het been zou zijn. Het was de perfecte manier om afscheid te nemen van de Franse motorleverancier, met wie de relatie steeds meer weg kreeg van een slecht huwelijk dat uitmondde in een vechtscheiding. Beide partijen probeerden het nog netjes te houden, maar keer op keer werd de vuile was buiten gehangen. Honda, dát zou het moeten zijn. De Japanse motorleverancier, die in de jaren 80 dominant was in de Formule 1, maar al sinds haar terugkeer in de F1 in 2015 ver achter de feiten aanreed. McLaren kreeg de schuld van veel van de problemen en Helmut Marko droeg graag zijn steentje bij. Wonderontwerper Adrian Newey zou wél luisteren naar de wensen van Honda. Sterker nog: hij zou zelfs de complete RB15 aanpassen aan de wensen van de motorleverancier. Geef Red Bull een motor die goed is en Newey zorgt voor het succes. Anno 2019 is de toverstaf van de meesterontwerper uitgewerkt, iets dat hij al jaren is. Sinds 2014 won Red Bull een Grand Prix of drie per seizoen, maar al die tijd schoof het haar ‘falen’ af op Renault. Met Honda zou het ook dit seizoen al anders gaan en Marko’s doelstelling was eenvoudig: minimaal vijf zeges in 2019. In Nederland werd al snel de term tussenjaar of overgangsjaar genoemd. Onzin! Een team dat de ambitie heeft om vijf races te winnen, meer dan het sinds 2013 heeft gedaan, kan onmogelijk spreken van een overgangsjaar. Er zijn seizoenen geweest waarin een coureur die vijf races won gewoon wereldkampioen werd in de Formule 1! Een leerjaar dan? Nee, gewoon nonsens. Honda is nu bezig aan haar vijfde seizoen in het hybride tijdperk, maar nog altijd heeft het haar zaakjes niet voor elkaar. In 2018 werd het gehele seizoen van Toro Rosso opgeofferd voor de ontwikkeling van de Honda-krachtbron. Hoeveel motoren gebruikten de rijders destijds? Een stuk of 10? De levensduur van de motoren bedraagt dit seizoen een race of vier, daar waar er zeven races nodig zijn om een seizoen straffeloos door te komen. Ondanks dat Honda zegt snel te ontwikkelen, is de achterstand ten opzichte van Ferrari dit seizoen niet kleiner geworden. In Japan worden jaarlijks vele tientallen miljoenen gestoken in de ontwikkeling van de power unit, maar na vijf jaar is de Honda-motor nog altijd de minste in de Formule 1. Tekst gaat verder onder de foto

En Red Bull dan? Het team komt ieder jaar kruipend uit de winterstop, om na de zomer het gat weer grotendeels te dichten. De kinderhand is daarbij snel gevuld, want tot dit seizoen was het leuk als Max Verstappen een tweetal races wist te winnen. Leuk, een overwinning in de maand oktober in Mexico, als Mercedes de buit al lang en breed binnen heeft. Dit seizoen is de RB15 allesbehalve een dominante auto, het chassis is beduidend minder dan dat van haar voorganger. Is die euforie over het Red Bull-chassis wel terecht? In welke jaren was het chassis nu écht beter dan dat van Mercedes? In 2015, 2017 en 2019 was dit zeker niet het geval over de gehele lengte van het seizoen. Ieder jaar dat er nieuwe regels worden geïntroduceerd wordt Red Bull aangewezen als de favoriet. Meester Newey zal vast een konijn uit de hoge hoed toveren, maar keer op keer slaagt het team daar niet in. Als de wintertests tegenvallen wordt er met argusogen gekeken naar de GP van Australië, waar de Red Bull nog altijd even ‘kaal’ is als tijdens de test. Lukt het in de eerste races niet, dan moet de Barcelona-upgrade het werk doen. Het is oneerlijk om dit seizoen alleen Honda een veeg uit de pan te geven. Verstappen won twee races onder bijzondere omstandigheden, en met wat fortuin, maar de RB15 staat qua ontwikkeling stil ten opzichte van de rest. Tel daarbij op dat de grote upgrade van Honda ook niet bracht wat deze zou moeten brengen en het team verliest in rap tempo terrein. De euforie van voor de zomerstop, en de grote mond van Marko, hebben plaatsgemaakt voor lichte paniek. Naast het chassis en de motor heeft Red Bull een derde zeer grote tekortkoming: Alexander Albon, of Pierre Gasly. Het is onbegrijpelijk dat een topteam er niet in slaagt om twee competitieve coureurs aan te trekken. Albon en Gasly zijn al blij als ze binnen een seconde van Verstappen weten te blijven! Natuurlijk, Verstappen is een zeldzame parel, maar een type Bottas weet wél in de buurt te blijven van bijna zesvoudig kampioen Lewis Hamilton. De tweede rijder bij Red Bull is een subtopper, niet meer en niet minder. Het verschil tussen de coureurs is zo groot, iets dat je normaliter alleen ziet bij teams met een goede rijder en een pay driver. Tekst gaat verder onder de foto

De frustratie bij Jos en Max Verstappen is dan ook volkomen logisch. Er zijn geen aanknopingspunten waardoor verwacht kan worden dat Honda en Red Bull volgend jaar wél een dominante bolide op het asfalt krijgen waarmee de Nederlander echt kan strijden voor zijn eerste wereldtitel. Zowel qua chassis als qua motor niet. Progressie boeken? Ja, dat doet iedereen. Om de F1 te willen gaan domineren moet je geen progressie boeken, dan moet je reuzensprongen zetten. Nee, de term overgangsjaar, leerjaar of voorbereidingsjaar voor 2021 zullen we ook volgend seizoen mogelijk weer horen. Want, in 2021 veranderen de regels, en wie kan daar beter mee omgaan dan…. Red Bull? De kans dat Verstappen in 2021 bij Red Bull rijdt is uiterst klein. Er moet écht iets gaan veranderen en dat lossen mooie woorden en gepeperde uitspraken van Marko niet op. Het geduld raakt op, Verstappen is er niet om de eeuwige tweede of derde te worden. Luister hieronder naar de nieuwste F1-podcast van RacingNews365, waarin Tim Coronel, Joe van Burik en Jeroen van Inkel terugblikken op de bewogen Grand Prix van Rusland.