Horner 50 jaar: hoe zijn F1-droom in duigen viel, maar hij toch Red Bull-teambaas werd

De meeste Formule 1-fans weten niet beter dan dat Christian Horner de teambaas van Red Bull is. De Brit zwaait met de scepter sinds het moment dat de energiedrankjesfabrikant het team van Jaguar overnam in 2005. In eerste instantie konden de prestaties van het team fluctuerend worden genoemd, maar al snel werden er grote successen geboekt met Sebastian Vettel. De coureur werd van 2010 tot en 2013 wereldkampioen en schonk het team, samen met Mark Webber, ook nog eens vier constructeurstitels.

Na een aantal lastige jaren in het nieuwe hybride tijdperk, boeken Horner en Red Bull nu opnieuw grote successen. Max Verstappen is drie keer op rij wereldkampioen geworden en Red Bull schreef in 2022 en 2023 ook het constructeurskampioenschap bij op de erelijst. Maar hoe is het allemaal toch begonnen voor de welbekende teambaas? Horner vertelt in de podcast eff won with DRS waar zijn 'autosportgenen' vandaan komen.

"Mijn opa begon voor de Tweede Wereldoorlog als leerling in de motorindustrie", vertelt Horner. "Daarna werkte hij als agent en tussenpersoon voor leveranciers. Uiteindelijk ben ik opgegroeid met een fascinatie voor snelheid en ging ik racen door mijn moeder. Zij vond een kart in de krant en voor mijn elfde verjaardag heb ik haar aan haar arm getrokken. Toen hebben we de kart gekocht zodat ik de tuin kon rondrijden, maar die bleek te laag te zijn om door te racen. Mijn vader kende een kartbaan in de buurt en zo ontdekte ik de racewereld."

Horner moest in dicussie met zijn ouders

Horner vertelt openhartig over de dilemma's die hij en zijn ouders tegenkwamen toen hij ouder werd en echt ging dromen van een carrière in de autosport. "Ik wilde gebruiken maken van een studiebeurs waar Renault de drie beste Britse coureurs zou uitkiezen. Zij zouden dan van de karts naar echte auto's overstappen. Ik was op dat moment achttien jaar oud en mijn ouders vonden dat ik naar de universiteit moest gaan. Ik heb toen compleet willekeurig, zonder voorkennis of intentie om erheen te gaan, een formulier voor een universiteit in Wales ingevuld. Op mijn achttiende ben ik gewoon gestopt met school, want ik wilde echt coureur worden."

De Brit werd opgepikt door Renault, maar zou het als coureur nooit tot de Formule 1 schoppen. Toch kwam hij wel vrij dichtbij. "Ik versloeg mannen als Pedro de la Rosa, die de Formule 1 wel heeft gehaald. Al met al miste ik een stukje vertrouwen. Het probleem is dat de competitie, snelheid en gevaren heviger worden naarmate je het volgende treetje op de ladder bereikt. Ik dacht: wow, dit is serieus en er kunnen echt problemen ontstaan. Ik denk dat ik wat twijfels begon te krijgen, wat ik bijvoorbeeld weer uitte in de snelle bochten. "

"Op een gegeven ogenblik kwam Juan Pablo Montoya een keer voorbij op het circuit van Estoril", vertelt Horner over zijn realisatiemoment. "Daar heb je een lang recht stuk en daarna twee rechterbochten waar de muren vrij dichtbij staan. Montoya pushte hard en ik zag hoe zijn auto aan het springen en dansen was in de bocht, waarna ik wist: ik kan dit niet. Ik moest met een ander idee op de proppen komen, omdat ik niet naar de universiteit wilde gaan."

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Horner start een eigen Formule 3000-team

Horner besloot eerder al een Formule 3000-team op te richten met de naam Arden. Eerst was de Brit zelf als coureur actief, maar twee jaar later richtte hij zich uitsluitend op het leiden van het team. "Toen ik Arden oprichtte, had ik het gevoel dat het qua kosten de effectiefste manier was om in de Formule 1 terecht te komen. Na het Montoya-moment wist ik echter dat ik een plan B nodig had. Het plan was om het team te managen en zo in de sport actief te blijven. Ik was eerlijk tegen mezelf."

De beslissing pakte goed uit. Arden pakte in 2002, 2003 en 2004 de constructeurstitel in de Formule 3000, vergelijkbaar met de hedendaagse Formule 2-klasse, en zag in de laatste twee jaren Björn Wirdheim en Vitantonio Liuzzi de rijderstitels winnen. Het leverde Horner een optie in de Formule 1 op, als teambaas van Red Bull. Horner hengelde al snel naar de diensten van technisch ontwerper Adrian Newey, die wel oren had naar een nieuwe uitdaging. Zoals gezegd verliepen de eerste jaren stroef, maar vanaf 2009 begon Red Bull daadwerkelijk mee te doen om de prijzen. Jenson Button en Brawn GP gingen er nog met de wereldtitels vandoor, maar een jaar later was het wel raak en begon een periode van successen.

Vettel pakte vier wereldtitels in een dominante auto, voor Verstappen staat de teller nu op drie. Horner denkt persoonlijk dat hij het meeste heeft geleerd als teambaas in de Formule 3000. "Dat ik zelf ook coureur ben geweest, leverde me zoveel ervaring op. Het team bestond uit twintig mensen, maar desondanks ging het erom dat je de beste engineers binnenhaalde. De engineers die we kennen hebben allemaal zo hun trekjes. Het was dus belangrijk dat we de poppetjes als een team lieten fungeren en daar zijn we toentertijd heel goed in geslaagd."

Horner deelt complimenten uit aan Vettel en Verstappen, die hem veel successen hebben 'geschonken' in de Formule 1. "Sebastian was een geweldige coureur en we hebben geluk dat we twee coureurs uit een illuster rijtje in ons team hebben gehad. Maar ik denk dat Max een nieuwe dimensie heeft geopend met wat hij doet en heeft gedaan. Het is ongelofelijk lastig om zijn teamgenoot te zijn."

Horners werkwijze heeft ertoe geleid dat hij een van de succesvolste teambazen uit de geschiedenis van de Formule 1 is geworden. Een ding is zeker: de vijftigjarige raceliefhebber in hart en nieren is nog lang niet klaar.