De slimmigheden van Red Bull vs. diverse kwetsbaarheden Ferrari

"Ze hebben zeker iets gevonden", dat zijn de allereerste pessimistische uitspraken van Charles Leclerc nadat hij in de 41ste ronde uitviel uit de Grand Prix van Bahrein. De reden? Een mankement aan het elektrische deel van de Ferrari-motor. Ondanks de vroege uitvalbeurt was het in Bahrein sowieso al lastig voor Ferrari. Het weekend werd gedomineerd door Red Bull en Max Verstappen, die grotendeels buiten het bereik van de Monegask reden. "Soms was het gat naar Red Bull qua pace ongeveer een seconde", vervolgde Leclerc, waarmee hij het prestatieverschil tussen Ferrari en Red Bull benadrukte. Niet alleen de stopwatch bevestigde Leclercs constatering. Ook als men naar de RB19 kijkt, valt hij op vanwege zijn perfecte balans. Hoe de banden tot leven komen en de verminderde slijtage van de banden (op alle compounds) vormen daarin de grootste factoren. Dit was tijdens de testdagen al merkbaar en tijdens het eerste raceweekend was het niet anders. De RB19 wordt niet alleen gekenmerkt door een efficiënte en verfijnde aerodynamica. De combinatie van deze factoren heeft het ook mogelijk gemaakt om de auto in alle omstandigheden perfect te maken. Artikel gaat verder onder de afbeelding.

De opmerkelijke prestaties van de RB19

De rijhoogte van de auto is zoals bekend een cruciale factor voor de aerodynamische prestaties van de bolide, dit vanwege de downforce. Hoe lager de auto met de vloer op het asfalt ligt, hoe hoger de downforce terwijl er zo min mogelijk drag wordt gegenereerd. Hierdoor kan een bolide met minder vleugel rijden, terwijl ze nog wel genoeg tractie hebben door de aanwezige downforce, wat ook weer zorgt voor een nauwkeurige voorkant van de bolide. Het nadeel hierbij is wel dat als de afstelling van de auto té dicht op het asfalt is, er regelmatig met de vloer tegen de grond kan worden geslagen. Dit effect is nog sterker met een volle brandstoftank. Het is opvallend hoe de RB19 geen verschillen toont met een volle of met een lege tank. Het is alsof de auto mechanisch in staat is om een constante afstelling te realiseren, zonder dat het wordt aangetast door een verandering in gewicht. De voorwielophanging is net als in 2022 het geval was een pull-rod, met een grotere helling bij de bovenste wishbones. Door deze afstelling wordt het 'anti-duik' of 'anti-zink' effect gerealiseerd aan de voorkant van de bolide. Door de hoogteverschillen tussen de auto en de vloer beter te reguleren aan de voorkant, wordt de tractie aan de achterkant ook weer beter. De auto verliest dus geen grip bij snelle veranderingen van richting of bij het remmen aan het einde van de rechte stukken. Op volledig legale wijze is het alsof de RB19 is uitgerust met actieve vering, zoals die precies 30 jaar geleden door Adrian Newey zelf bij Williams werd ontwikkeld en gebruikt. De effecten zijn hetzelfde, met een altijd optimale grip, de oververhitting van de banden wordt aanzienlijk verminderd - en daarmee vermindert dus ook de slijtage van de achterbanden.

De originele kwaliteitskenmerken van de AMR23

Maar de echte verrassing van het afgelopen weekend, ook al waren er al aanwijzingen in die richting tijdens de testdagen, was Aston Martin. Het hele weekend lang liet de AMR23 uitstekende prestaties zien, vooral met Fernando Alonso achter het stuur. In feite bleek hij vooral snel te zijn in een kwalificatieronde, maar de race pace viel ook niet tegen. De aerodynamica is zeer effectief, met geraffineerde en originele oplossingen, die een handelsmerk vormen van het duo bestaande uit technisch directeur Dan Fallows en Luca Furbatto, die verantwoordelijk is voor de aerodynamica van het team uit Silverstone. In detail is de voorwielophanging zeer interessant en verfijnd, gekenmerkt door zijn 'anti-duik' geometrie. De positie bij de bovenste draagarmen volgt een precieze hoek, wat niet alleen zorgt voor aerodynamische doeleinden (downwash), maar vooral voor een nauwkeurig beheer van de hoogteverschillen ten opzichte van de grond. De goed afgewerkte details van deze bolide zijn zeer interessant, met een ongekende, originele oplossing bij de wing endplates van de achtervleugel. Bij het onderste gedeelte hiervan is er een naar buiten afbuigend profiel, dat het mogelijk maakt de luchtstromen uit het zeer gevoelige gebied tussen de achterwielen de vleugel zeer goed te controleren. Op die manier wordt de efficiëntie van de diffuser vergroot.

Ferrari is kwetsbaar op diverse cruciale vlakken

Een negatief gegeven voor Ferrari, dat al naar voren kwam tijdens de testdagen, is dat sommige elementen van de SF-23 kwetsbaar zijn of beter gezegd: niet consistent genoeg. We hebben het over de problemen met de achtervleugel met één bevestigingspunt, die kortstondig op de auto van Leclerc was gemonteerd maar vervolgens niet werd gebruikt vanwege DRS-problemen en overmatige zijwaartse flexibiliteit. Dit zagen we duidelijk in de vrije trainingen en is in onderstaande video terug te zien. De aerodynamische indrukking van de neus tijdens de tests en het plotselinge falen van een wielkast tijdens de kwalificatie van de GP van Bahrein zouden kunnen wijzen op een intensieve zoektocht naar gewichtsvermindering, waardoor de onderdelen minder sterk zijn.