Bizar FIA-voorstel stuit op felle weerstand uit F1

In de geschiedenis van de Formule 1 zijn er heel wat vreemde regels doorgevoerd. Dubbele punten voor de laatste race. Een regel dat je maar één band (niet een setje banden, slechts één band) per race mag vervangen. Een systeem waarbij alleen je beste paar resultaten tellen. Maar al die regels vallen in het niet bij een idee dat de FIA in 2006 opperde.

Op 15 februari van dat jaar maakte de FIA de regels van het nieuwe seizoen bekend. De V8-motor maakte zijn debuut en het kwalificatiesysteem dat we vandaag de dag nog steeds kennen werd ook geïntroduceerd. Maar tussen allemaal positieve veranderingen had FIA-president Max Mosley een radicaal idee verstopt. Geïnspireerd door voetbal en andere sporten stelde Mosley namelijk een degradatiesysteem voor.

Volgens de Brit zou dit zorgen voor een gezonde doorstroom en felle concurrentie in de Formule 1. Het idee was dat de teams die ondermaats presteerden teruggezet zouden worden naar de GP2, de competitie die op dat moment de rol vervulde van de huidige Formule 2. Het winnende team in de GP2 zou die plek in de Formule 1 dan innemen.

Dat was niet het enige wat Mosley door probeerde te voeren. Hij wilde namelijk ook een einde maken aan 'sluiproutes' voor coureurs en het verplicht maken dat iedereen die in de Formule 1 wil komen eerst door de GP2 heen moest. Dat zou bijvoorbeeld betekenen dat de route die Max Verstappen een kleine tien jaar later zou nemen niet toegestaan was.

"We hebben dit systeem nodig", zei Mosley destijds. "Wat er zou moeten gebeuren, en we zijn nog lang niet zover dat we dit hebben uitgezocht, is dat we een feeder-klasse voor de F1 moeten hebben, een soort F3000/GP2, maar dan goed gereguleerd voor dit doel. Vervolgens zeggen we dat iedereen die een superlicentie wil, via die klasse moet komen - er zijn geen sluiproutes meer, behalve voor echte ex-F1-coureurs. Zo krijgen we een soort systeem waarbij de beste F1-teams de kans krijgen om hogerop te komen en de slechtste moeten overwegen om een klasse lager te gaan."

Stortvloed aan kritiek

Dit klinkt misschien op papier nog enigszins plausibel, maar in de realiteit is er een hele wereld aan verschil tussen de Formule 1 en de lagere klassen, zelfs tegenwoordig nog. Een F1-team heeft tientallen, zo niet honderden, medewerkers meer dan een F2-team. De kosten liggen vele malen hoger. Teams in lagere klassen hebben vaak niet de juist faciliteiten en infrastructuur, zoals bijvoorbeeld een eigen windtunnel of een goede chassis-fabriek. En er zouden dan elk jaar nieuwe deals met motorleveranciers moeten worden gesloten.

Het was dan ook geen verrassing dat dit idee van Mosley een stortvloed aan kritiek over zich heen kreeg. De teams waarschuwden dat een team dat degradeert waarschijnlijk alle sponsoren ook kwijt zou raken en daarmee in een negatieve financiële spiraal zou komen. En aangezien we het hier hebben over een periode ver voor de budgetcap, konden de teams zoveel geld uitgeven als ze maar wilden. Toyota zou bijvoorbeeld twee jaar later ruim 400 miljoen uitgeven.

Mosley had daar echter een oplossing voor: wat nou als de andere teams gewoon wat minder geld krijgen? "Een deel van het budget van het team dat van Bernie Ecclestone (toenmalig baas van de F1) komt, zal vrij hoog zijn. Hij verdubbelt in feite wat hij het team geeft. Als we hem zover kunnen krijgen dat hij het geld eerlijker verdeelt of zelfs de achterste teams meer bevoordeelt - want dat is wat je zou doen als je het systeem rationeel zou beheren - zouden de kleinere teams in feite meer geld krijgen dan de succesvolle teams."

Niet geheel verrassend viel dit plan niet in goede aarde bij de bestaande F1-teams. De situatie is nooit van de grond gekomen.