Gedurende de drie kwalificatiesessies die eerder deze week plaatsvonden ontpopte de wagen met startnummer zeven zich tot topfavoriet voor de overwinning, al plaatsten kenners nog wel enkele vraagtekens bij het rijderstrio. Geen van de drie rijders stond in het verleden namelijk bekend als een coureur die makkelijk om schade en chaos heen wist te rijden. Jose Maria Lopez, Mike Conway en Kamui Kobayashi lieten zich in de 87ste editie van de 24 uur van Le Mans echter niet beetnemen, tot twee (!) late lekke banden roet in het eten gooiden. Ruim een uur voor het einde verloor het trio plots de leiding.
Zodoende erfde Fernando Alonso vlak voor het sluiten van de markt zijn tweede Le Mans-zege, daarbij mocht de Spanjaard ook nog een wereldtitel op zijn toch al indrukwekkende erelijst bijschrijven. De 24 uur van Le Mans 2019 was namelijk tevens het slotstuk van het lange superseizoen van het WEC, dat begin vorig jaar al werd ingezet. Samen met zijn teamgenoten van de #8 Toyota, Sebastien Buemi en Kazuki Nakajima, had de afzwaaiende tweevoudig wereldkampioen die zijn laatste WEC-race voor Toyota reed genoeg te vieren.
In het algemeen klassement was de derde en laatste podiumplaats voor een stel oude bekenden uit de Formule 1-wereld. Debutant Stoffel Vandoorne reed samen met voormalig Renault-coureur Vitaly Petrov en Renault-testrijder Mikhail Aleshin naar de derde plek achter beide Toyota’s. De rijders van de #3 Rebellion schoten zichzelf in de voet vanwege meerdere incidenten, die hen een mogelijke plek op het erepodium kostte. De zusterwagen van de SMP-bolide die het podium bereikte werd in de nachtelijke uren door Egor Orudzhev keihard in de muur gesmeten, de als vierde geëindigde #1 Rebellion kwam er in 24 uur nooit aan te pas.
Algemeen eindklassement (tevens LMP1-eindklassement)
Positie | Wagen | Rijders |
---|---|---|
1 | #8 Toyota | Alonso, Nakajima, Buemi |
2 | #7 Toyota | Lopez, Conway, Kobayashi |
3 | #11 SMP Racing | Vandoorne, Aleshin, Petrov |
Feeststemming en teleurstelling wisselden elkaar zoals gebruikelijk in rap tempo af op Le Mans. Waar Racing Team Nederland een briljante start kende, viel de geelzwarte brigade met Frits van Eerd, Giedo van der Garde en Nyck de Vries snel terug vanwege twee lekke banden en een kapotte koppeling. Tot overmaat van ramp smeet de laatstgenoemde de Dallara op zondagochtend hard de muur in, nadat een technisch mankement insturen voor een bocht onmogelijk had gemaakt. Als zure kers op de taart kreeg men vlak voor het slot met nóg een lekke band te maken.
Een trofee ging zodoende logischerwijs aan de neuzen van de RTN-heren voorbij, een teleurstelling die ook Le Mans-debutant Job van Uitert moest verwerken. Samen met zijn ervaren teammaten Jean-Eric Vergne en Roman Rusinov leek de 20-jarige Nederlander op weg naar een prachtzege in de LMP2-klasse, tot zijn G-Drive-wagen kostbare tijd verloor in de pitstraat. Het Signatech-team van Nicolas Lapierre, Pierre Thiriet en André Negrão spinde haar garen bij de pech van de rivaal om een dubbelslag te slaan: men won niet alleen de 24-uursrace, maar ook het LMP2-kampioenschap van het WEC-superseizoen.
Ho-Pin Tung en zijn collega’s van Jackie Chan DC Racing scoorden voor de tweede keer in drie jaar tijd een podiumplaats in de LMP2-klasse, al wisten zij dit jaar niet te winnen. De #38 kwam achter de bolide van Signatech als tweede over de eindstreep.
LMP2-eindklassement
Positie | Wagen | Rijders |
---|---|---|
1. | #36 Signatech | Lapierre, Thiriet, Negrão |
2. | #38 Jackie Chan DC Racing | Tung, Aubry, Richelmi |
3. | #28 TDS Racing | Duval, Perrodo, Vaxiviere |
Nederlands succes was er alsnog te vieren dankzij Jeroen Bleekemolen. De 37-jarige coureur, uitkomend in een Ford GT van Keating Motorsports, trok de kar van de GTE Am-equipe die lange tijd in de eigen klasse voorop reed. Een spin van Ben Keating tegen het einde van de ochtend deed de concurrentie dichterbij komen, een foutieve pitstop leverde het team zelfs een straf op.
Na een late stop-and-go-penalty kwam de Porsche van het Project 1-team angstvallig dichtbij, toch wist de puik sturende Bleekemolen na een reeks briljante ronden de aanvallende Jörg Bergmeister af te houden. Voor Bleekemolen betekende het zijn tweede klassezege in Le Mans, nadat hij elf jaar geleden samen met Jos Verstappen en Peter van Merksteijn al eens had gezegevierd in de LMP2. De opluchting was groot in de garage van Keating Motorsports, dat voor de eerste keer in haar bestaan een Le Mans-zege op mocht laten tekenen.
In de professionele tak van de GTE-klassen werd een briljante strijd door de #51 Ferrari van AF Corse besloten als winnaar. James Calado, Alessandro Pier Guidi en Daniel Serra wisten de twee overgebleven fabrieks-Porsche’s achter zich te houden. Het vier wagens sterke team van Ford Chip Ganassi viel precies buiten de prijzen: de GT’s kwamen als vierde, vijfde, zesde en zevende onder het zwartwit-geblokt door.
De andere Nederlanders, Nicky Catsburg en Renger van der Zande, zullen deze editie van de 24 uur van Le Mans snel willen vergeten: de #10 DragonSpeed van Van der Zande hield het na veel tegenslag niet vol tot aan de finishvlag, de #81 BMW M8 van Catsburg kwam amper in het stuk voor. Aston Martin, dat eerder deze week hoog van de toren blies met een hypercar-aankondiging voor 2021, zag haar wedstrijd en winstkansen na meerdere crashes in duigen vallen.
GTE Pro-eindklassement
Positie | Wagen | Rijders |
---|---|---|
1. | #51 AF Corse Ferrari | Pier Guidi, Calado, Serra |
2. | #91 Porsche GT | Lietz, Bruni, Makowiecki |
3. | #93 Porsche GT | Pilet, Tandy, Bamber |
GTE Am-eindklassement
Positie | Wagen | Rijders |
---|---|---|
1. | #85 Keating Ford GT | Bleekemolen, Fraga, Keating |
2. | #56 Project 1 Porsche | Bergmeister, Lindsey, Perfetti |
3. | #84 JMW Motorsport Ferrari | Segal, Lu, Baptista |
Voor zowel Buemi, Alonso als Nakajima was het de tweede Le Mans-zege. Toyota won zoals bovengemeld voor de tweede keer in haar historie de belangrijkste endurancewedstrijd in de autosportwereld – op het algemene erepodium stonden overigens liefst zes voormalig Formule 1-coureurs.
Alonso is voor de eerste keer sinds 2006 wereldkampioen geworden in een officieel FIA-kampioenschap, voor Nakajima is het tevens de eerste WEC-titel. Buemi wist eerder (2014) al eens een WEC-kampioenschap mede op zijn naam te schrijven.
De beroemde RN365 kalender download is er weer! Zet de F1-kalender voor 2025 met een druk op de knop in jouw agenda en mis geen seconde van het nieuwe F1-seizoen.
Download de F1-kalenderMeest gelezen
In dit artikel
Praat mee!