Mercedes in opbouw
Mercedes nam de inboedel over van Brawn GP, dat een jaar eerder nog de inboedel van Honda had overgenomen. Die Brawn GP-auto was een donders goede auto, maar bij het steeds opnieuw van hand op hand overgaan van het team, is wel wat van de winnende formule die Honda ooit voor ogen had, verloren gegaan. In feite was Mercedes dus gewoon een nieuw team en de resultaten in het eerste jaar onderstreepte dat. De voordelen van de vondsten van de auto van het jaar ervoor waren verdwenen en opeens was de Mercedes in het gunstigste geval de op drie na beste auto van het veld. In de jaren erna werd steeds wel wát gevonden, waardoor het team in 2012 voor het eerst sinds de jaren '50 weer een Grand Prix won, maar voor een eerste echte machtsgreep moest het team wachten op én Lewis Hamilton én de nieuwe regels voor 2014. Overigens wordt Michael Schumacher vandaag de dag intern nog geroemd om zijn bijdrage in de wederopbouw van het team. Veel van de successen zouden te danken zijn aan de teamstructuur die hij heeft helpen implementeren.
Rosberg een zeer geduchte teamgenoot
Het was een Duits onderonsje, die Schumacher-jaren bij Mercedes. Met Nico Rosberg kon hij weliswaar in zijn moederstaal spreken, maar de twee waren niet elkaars beste vrienden. Het zal Schumacher ook niet hebben geholpen dat op de beslissende momenten de latere kampioen van 2016 net de overhand leek te hebben. In drie jaar tijd scoorde Nico Rosberg 324 punten, Schumacher slechts 197. In het kwalificatieduel hield de jongere Dutiser de 'oude meester' met 41-17 ruim achter zich. Het verschil in snelheid kan deels worden verklaard door het feit dat Schumacher moeite had met de nieuwe Pirelli-banden. Die waren compleet anders dan dat hij van de Bridgestones gewend was. Schumacher werd in zijn succesjaren bovendien op zijn wenken bediend door Bridgestone, een voordeel dat hij compleet kwijt was bij Mercedes.
Schumacher kwam op leeftijd
Toen Schumacher eind 2012 de Formule 1 vaarwel zei, was hij 43 jaar oud. In de beginjaren van de sport kwam het regelmatig voor dat er vijftigers meereden, maar 40-plussers zien we de laatste decennia zelden. Mogelijk zijn de jaren gaan tellen voor de zevenvoudig wereldkampioen. Het mag ook niet onderschat worden wat drie jaar afwezigheid uit de sport voor een effect heeft gehad op Schumacher. Hij racete in die jaren nagenoeg niet en dus ontbrak het hem, zeker in 2010, aan het nodige wedstrijdritme, wedstrijdritme dat hij misschien wel nodig had gehad om 'jong' te blijven.
Onnodige fouten
Bovengenoemde redenen droegen er aan bij dat Michael Schumacher fouten maakte die hij tijdens zijn eerste termijn als Formule 1-coureur zelden maakte. Onnodige fouten zoals bijvoorbeeld een botsing in twee opeenvolgende jaren in Singapore, deden ook weer iets van de glans van 'de grootste aller tijden' wegnemen. Vaker dan strikt noodzakelijk moest Schumacher zich verontschuldigen tegenover Formule 1-jochies die net om de hoek kwamen kijken en die dat soort fouten niet maakten. Dat deed hij steeds vaker met een bepaalde gelatenheid, een voorbode van zijn naderende afscheid.
Zijn drive was minder
Schumacher stond er altijd om bekend alles opzij te zetten voor dat ene ultieme doel. Met zeven wereldtitels op zak had hij in 2010 echter alles al gewonnen wat er te winnen viel en stond zijn naam al overal bovenaan de recordlijsten. Hij zal ongetwijfeld best nog wel hebben willen laten zien waarom hij de allergrootste was, maar niet meer ten koste van alles. Het feit dat hij drie jaar eerder al afscheid nam van de Formule 1, is het meest duidelijke bewijs dat de drive nooit meer zo groot kan zijn geweest als in zijn hoogtijdagen. Als dan ook de successen uitblijven, dan is het bijltje er, zeker tussen de oren, snel bij neergegooid.
Was het dan enkel kommer en kwel?
Nee, zeker niet. We hebben Schumacher ook na zijn comeback nog op het podium gezien en wel in de Grand Prix van Europa op het stratencircuit van Valencia. Hij had de nodige mazzel met de nodige uitvalbeurten voor hem, maar de blamage van een podiumloze comeback bleef hem bespaard. In datzelfde jaar tekende Schumacher bovendien voor het absolute hoogtepunt van zijn terugkeer in de Formule 1. In de straten van 'zijn' Monaco was hij in de kwalificatie iedereen te snel af. Hij kon het dus nog wél! Hij startte echter niet vanaf de poleposition, omdat hij een gridstraf had vanwege een (onnodige) botsing met Bruno Senna de race ervoor. Het stelde Romain Grosjean in staat bij de start tegen Schumacher aan te rijden, waardoor een goede klassering in het putje verdween. Het was de race waarvan menigeen zei dat de Duitser die had kunnen en móéten winnen, maar door een eigen fout in Spanje en de onstuimige Grosjean liep alles anders, net zoals zijn hele comeback anders was verlopen dan wat hij er zelf ongetwijfeld van had verwacht.
Meest gelezen
