Waarom Verstappen de kwalificatie regelmatig vreest en de race domineert

We gaan even terug naar 2023. Max Verstappen domineert het Formule 1-seizoen en pakt 19 overwinningen uit 22 races. Daar stonden tevens 12 polepositions tegenover, al was de marge ten opzichte van de concurrentie vaak erg klein op zaterdag. Het stond in schril contrast met de races, waar Verstappen vaak al snel aan de horizon verdween en onaantastbaar was. Als Charles Leclerc Verstappen al eens in een kwalificatie versloeg, dan was hij er als de kippen bij om aan te geven dat Red Bull toch wel zou gaan domineren in de race.

Ook aan het begin van dit seizoen hield Verstappen een slag om de arm als het om de kwalificatie ging. Hij dacht dat de concurrentie dichterbij was gekomen. Toch pakte de Nederlander twee polepositions in Bahrein en Saoedi-Arabië en behield hij zijn onaantastbare status in de races. Alleen Leclerc leek hier en daar wat extra's te kunnen in de kwalificatie, om weer iets meer toe te moeten geven in de race.

En daar zijn wel een aantal redenen voor aan te wijzen. Allereerst rijden de coureurs in de kwalificatie, uiteraard, op verse (soft)banden. Meestal hoeven ze dat rubber maar voor één snelle ronde te gebruiken, waardoor je volle bak kan pushen. Dat is wel wat makkelijker, ook als je een mindere auto tot je beschikking hebt. Leclerc is misschien wel het beste voorbeeld. De Monegask komt vaak bovendrijven in Q3 en stijgt dan boven zijn materiaal uit. De coureur kan beter het verschil maken in de kwalificatie.

De race

De races zijn stiekem een heel ander spelletje. De bolides worden volgetankt en als coureur moet je goed op de banden letten. Je wil ze namelijk niet over de klif jagen en een prooi voor de concurrentie worden aan het einde van een stint. Het probleem is alleen dat een mindere auto normaal gesproken ook sneller de banden opvreet. Je zag het in 2023 bij Ferrari en Haas: de coureurs moesten hard werken in de race en rookten tot overmaat van ramp de banden op. Een auto kan nu eenmaal heel anders reageren met veel brandstof aan boord.

Red Bull heeft daar totaal geen last van. De RB20 ligt, net als haar voorganger, de RB19, op rails in de races. Verstappen weet precies wat hij van de bolide kan verwachten en wordt dus niet verrast door bijzondere omstandigheden. En dat is natuurlijk ook een kwaliteit van de regerend wereldkampioen. Wanneer je weet hoe de auto bijvoorbeeld reageert bij harde windvlagen, kan je daar op anticiperen. Verstappen kan dat goed inschatten en is op die manier vaak één met zijn auto.

En Red Bull heeft dus ook een voordeel als het op bandenslijtage aankomt. Verstappen rijdt soms bizar constante rondetijden, terwijl de overige topteams al snel tijd verliezen. In de kwalificatie is dat verschil minder zichtbaar omdat het over één rondje gaat. Houdt dat tempo maar eens vijftig tot zestig rondjes vol. Dat is een heel ander verhaal.

Klopt de aanname altijd?

Maar is het wel terecht dat Verstappen zo voorzichtig is over de kwalificatie? De waarheid lijkt in het midden te liggen. In Saoedi-Arabië was het stiekem niet helemaal waar. Verstappen was in de kwalificatie drie tienden sneller dan Leclerc en eindigde in de race 18 seconden voor de Ferrari-coureur. Dat verschil is over het geheel redelijk gelijk, want de GP van Saoedi-Arabië duurde vijftig rondjes.

Hetzelfde geldt voor het verschil met coureurs van andere topteams. Oscar Piastri was namens McLaren zes tienden langzamer in de kwalificatie en kwam in de race 32 seconden na Verstappen over de streep. De enige kanttekening is wel dat de bandenslijtage verwaarloosbaar is op het Jeddah Corniche Circuit.

Hoe zat de vork dan in de steel in Bahrein, waar bandenslijtage juist een hoofdrol speelt? Ook daar bleven de verschillen tussen Verstappen en Ferrari redelijk gelijk in de kwalificatie en de race. Alleen Leclerc leek wat dichterbij te zitten, tot hij remproblemen had in de race. Verstappen was zowel in de kwalificatie als de race drie tienden sneller dan Carlos Sainz. McLaren en Mercedes verloren juist iets meer tijdens de GP. Als je er zo naar kijkt, lijken de onderlinge verschillen stabiel te zijn.

Er blijft echter één belangrijke vraag over: hoeveel heeft Verstappen nog achter de hand in de races? De Nederlander heeft zo'n marge dat hij ogenschijnlijk op zijn gemak de verschillen managet. Het is te hopen dat Ferrari, McLaren en Mercedes hem snel kunnen uitdagen, zodat we zeker zien wat Verstappen nog allemaal in zijn mars heeft, als dat al zo is. Alleen dan weten we écht zeker of de verschillen tussen de topteams kleiner zijn in de kwalificatie. We zeiden het al: de waarheid zal in het midden liggen.