Deze Formule 1-coureurs flopten bij een topteam

Alexander Albon verzoop bij Red Bull aan de zijde van Max Verstappen, maar hij is zeker niet de eerste coureur die faalt na de overstap van de subtop naar de top. RacingNews365 dook het F1-archief in en kwam genoeg voorbeelden tegen van coureurs die te licht bevonden werden voor de absolute top.

Giancarlo Fisichella

De talentvolle Italiaan kende in de Formule 1 een lange aanloop, alvorens hij in 2005 zijn kans kreeg bij het topteam van Renault F1. Een kans die hij volledig zelf had afgedwongen, met mooie resultaten bij teams als Jordan en Benetton. Bij Renault werkte de druk verlammend en Fisichella kwam in twee seizoenen slechts tot twee zeges, terwijl teamgenoot Fernando Alonso tweemaal wereldkampioen werd. Nadat hij in 2008 en 2009 voor Force India reed, kreeg hij nog eenmaal de kans bij een topteam: Felipe Massa crashte zwaar in Hongarije 2009 en Ferrari zocht met spoed een opvolger. Fisichella stapte in, reed vijf races en reed geen deuk in een pakje boter. Het betekende tevens het einde van zijn F1-carrière.

Sergio Perez

Perez maakte indruk bij Sauber in 2011 en 2012 en zag zijn sterke optredens beloond worden met een contract bij McLaren. Daar zakte hij in 2013 door het ijs. Zijn Mexicaanse temperament zorgde voor veel fouten en crashes. Er bleef niets meer over van de rustige en snelle Perez zoals we die bij Sauber zagen, al moet gezegd worden dat de McLaren-bolide dat jaar niet in goede doen was. Na één seizoen vond McLaren het al welletjes. Sindsdien zagen we 'Checo' terug bij het team van Force India/Racing Point. Daar hervond hij zichzelf en versloeg hij teamgenoten Nico Hulkenberg, Esteban Ocon en Lance Stroll. Zijn optreden in 2020 was dusdanig goed dat hij een nieuwe kans krijgt bij een topteam: Perez is in 2021 de teamgenoot van Max Verstappen bij Red Bull.

Alex Zanardi

De talentvolle Zanardi debuteert in 1991 in de Formule 1 bij Jordan, maar is pas in '93 een vaste F1-coureur. Bij Lotus laat hij leuke dingen zien, maar een verschrikkelijk crash in Eau-Rouge zorgt ervoor dat zijn seizoen erop zit. De Italiaan overleeft zijn huiveringwekkende crash en keert in 1994 terug, maar een succes wordt het niet bij het matige Lotus. Daarop verkast Zanardi naar Amerika, waar hij uitgroeit tot een ware held. Tweemaal wint hij het CART/IndyCar-kampioenschap, waarna Williams hem terughaalt naar de F1. In 1999 gaat het echter helemaal mis voor Zanardi, die nul punten haalt en na een jaar weer afzwaait.

Heikki Kovalainen

De gedroomde opvolger van Mika Hakkinen debuteerde in 2007 bij Renault en werd een jaar later opgepikt door McLaren. Daar zakte hij compleet door het ijs in 2008 en 2009. Slechts één zege wist de Fin te behalen, terwijl teamgenoot Lewis Hamilton in 2008 kampioen werd. Na twee seizoenen zette de Britse formatie de Fin dan ook buiten, waarna hij nog enkele jaren in de achterhoede van de Formule 1 bivakkeerde. In vier seizoenen bij Lotus/Caterham werd geen enkel punt meer gescoord.

Jos Verstappen

Verstappen was met recht het grootste talent van zijn generatie. De hele F1-wereld toonde zich zwaar onder de indruk van de prestaties van 'Jos the Boss' in 1993, waarin hij Duits F3 kampioen werd en overtuigend de Masters op Zandvoort won. Verstappen kon tekenen voor McLaren, Footwork en Benetton. Hij koos voor het laatste team, waar hij in 1994 klaargestoomd zou worden voor een F1-debuut een jaar later. Na een harde crash van JJ Lehto, die daarbij zijn nek brak, moest Verstappen zonder gedegen voorbereiding instappen. In de B194 verging het hem niet goed en met regelmaat stond Verstappen in het grind of crashte hij. Twee podiumplaatsen in tien races was voor teambaas Flavio Briatore niet genoeg om Verstappen aan te houden. Van 1995 tot en met 2003 reed Verstappen Sr. nog in de Formule 1, waarin hij liet zien een verdienstelijk coureur te zijn met enkele fraaie uitschieters. Een terugkeer in de top zat er niet meer in.

Heinz-Harald Frentzen

Frentzen imponeerde van 1994 tot 1996 voor het team van Sauber en zag zijn goede optredens beloond met een kans bij Williams in 1997. Aan de zijde van de kleurrijke Jacques Villeneuve verbleekte de Duitser. Slechts één zege werd behaald, terwijl Villeneuve de titel veroverde. Na nog een jaar aanmodderen bij Williams werd Frentzen een nieuwe smaakmaker in het middenveld in zijn jaren bij Jordan. In 1999 was hij bevrijd van de druk en won hij verrassend twee Grands Prix voor Jordan.

Pierre Gasly

Alle voortekenen voor Gasly waren zeer goed. Op weg naar de Formule 1 wist hij de GP2/F2-klasse op zijn naam te winnen en zijn eerste seizoen bij Toro Rosso was prima. De teamleiding van Red Bull wilde hem verder laten rijpen, maar plots maakte Daniel Ricciardo bekend dat hij vanaf 2019 voor Renault zou racen. Gasly werd in de Red Bull gezet en kreeg niet al teveel tijd om te wennen bij het topteam. De klik met de teamleiding was er vanaf het begin niet en de Franse coureur ging gebukt onder de druk. Wisselvallige resultaten en diverse crashes zorgden ervoor dat hij in de zomerstop van 2019 terug werd gezet naar Toro Rosso, waar hij zich herpakte en uitgroeide tot een van de smaakmakers van het F1-veld een jaar later.

Luca Badoer

Er was een dag waarop de hele F1-wereld meehuilde met de sympathieke Italiaan, toen hij in 1999 een vierde plaats in rook op zag gaan. Zijn Minardi gaf de geest en aan het einde van dat seizoen leek zijn F1-carrière voorbij te zijn. Badoer was als testcoureur betrokken bij Ferrari en kreeg in 2009 zijn gouden kans in de Formule 1. Felipe Massa crashte zwaar tijdens de kwalificatie voor de GP van Hongarije en was de rest van het seizoen uitgeschakeld. Wie kende de Ferrari beter dan Badoer? De Italiaan zakte compleet door het ijs: hij kreeg twee races de kans, maar kwalificeerde zich als laatste en zijn racepace was bijzonder slecht - zo finishte hij beide races als laatste. Het betekent de definitieve exit uit de F1 voor hem.

Ivan Capelli

Wie droomt er niet van om voor Ferrari te rijden? Voor Ivan Capelli ging die droom in 1992 in vervulling, na diverse jaren bij het zeer bescheiden Leyton House te hebben gereden. In 1989 won hij verrassend genoeg bijna een Grand Prix in de door Adrian Newey ontworpen auto. Ferrari, dat een mindere periode kende, zocht naar een nieuwe coureur na het ontslag van Alain Prost en vond die in Capelli. De Ferrari van '92 was geen wonderauto en Capelli verloor het vertrouwen in zichzelf en het team, wat zelfs leidde tot zijn ontslag.

Alexander Albon

'De een zijn dood is de ander zijn brood', Gasly moest het veld ruimen bij Red Bull en Albon profiteerde. Qua performance waren ook zijn eerste races niet bijzonder, maar de manier waarop hij zich naar voren vocht in de Belgische Grand Prix leverde hem applaus op. Albon wist echter niet door te groeien en was steevast meer dan een halve seconde per ronde langzamer dan Verstappen. In totaal scoorde hij in anderhalf jaar twee podiumplaatsen bij Red Bull en bivakkeerde hij steevast in de middenmoot. Voor 2021 zit hij zonder stoeltje nu Perez zijn positie overneemt.