Exclusief - George Russell wil de Formule 1 veroveren: "Nederland is mijn tweede thuis"

Als George Russell in een paar woorden moet worden getypeerd, dan is 'relaxte verbetenheid' het meest dekkend. De boomlange Brit (1,85 meter) is in voor een praatje en een dolletje, maar kan als het moet direct omschakelen naar een bloedserieuze modus. Die houding heeft hem al bijzonder veel opgeleverd: in de vorige vijf seizoenen won hij drie titels, te weten in de Formule 4 (2014), de GP3 (2017) en de F2 (2018).

Russell is sinds jaar en dag aan Mercedes verbonden en werd door zijn Duitse werkgever bij het team van Williams gestald, de equipe die in het verleden zo succesvol was maar tegenwoordig amper een deuk in een pakje boter weet te rijden. Voor Russell, die over een meerjarige deal met Williams beschikt, worden het 'leerjaren', om hem klaar te stomen voor een zitje bij Mercedes – zodra deze vrijkomt, tenminste.

"Ik denk dat we vooral realistisch moeten zijn", vertelt Russell exclusief aan RacingNews365, als hem gevraagd wordt naar de doelstellingen voor 2019. "Het grootste doel is natuurlijk om Williams terug te brengen naar de plek waar het team hoort, volgens mij is het voor iedereen wel duidelijk dat we momenteel bepaald niet op de plaats rondrijden waar we willen zijn. Mijn doel is dan ook om het team in de juiste richting te pushen."

George Russell - nette, vriendelijke, zeer welbespraakte jongeman met een droom

Voor een jongen van net 21 jaar oud – Russell mocht in februari nog aan de verjaardagstaart – maakt de Formule 2-kampioen een bijzonder volwassen indruk. De man met inmiddels één Grand Prix-start achter zijn naam oogt misschien amper meerderjarig, maar heeft het denk- en spraakvermogen van een door de wol geverfd politicus. Britse decency draagt bij aan keurige volzinnen en een lastig te plaatsen, vermoedelijk posh-accent maakt het plaatje compleet. Hier zit een zeer net opgevoede kerel die met grote passen op zijn doel afstapt.

Winnen zit er in 2019 – zelfs als er wonderen plaatsvinden – niet in voor Russell. Even wennen voor de jongeling, die in de afgelopen jaren alles wat hij aanraakte deed veranderen in goud. "Als rijder wil je altijd winnen en indruk maken, maar laten we wel wezen: alle Formule 1-coureurs hebben in feite de belangrijkste race van hun carrière al gewonnen door hier op de grid te staan. We hebben in de F1 te maken met twintig van de beste rijders ter wereld, duizenden jongens en mannen zouden hier wel graag willen staan."

"Vergelijk het eens met voetbal", stelt Russell ter beeldvorming. "In Engeland hebben we twintig teams op het hoogste niveau en elk eerste elftal heeft ongeveer dertig spelers. Als je de basis niet haalt kan je het altijd nog een divisie lager proberen, of mogelijk in een ander land, als Frankrijk, Spanje of Nederland. Er zijn veel mogelijkheden."

"Dat is in de autosport wel een ander verhaal. In de Formule 1 zijn twintig zitjes en that’s it. Ik hoef mezelf niet voor te bereiden op het winstloze komende seizoen, het is al een zege an sich dat ik hier ben." De Formule 2-kampioen erkent echter wel dat winnen voor wat hem betreft prioriteit nummer één is: "Natuurlijk. Ik wil dolgraag presteren en ben een winnaar, een geboren racer."

De belangrijkste tegenstander van een Formule 1-coureur is zijn of haar teamgenoot: nu Valtteri Bottas de eerste race van het jaar op zijn naam heeft geschreven, kijkt iedereen met een schuin oog naar de reactie van Lewis Hamilton en de prestaties van Pierre Gasly worden afgemeten naast die van Max Verstappen. Wat dat betreft kan Russell het, volgens velen, weleens lastig krijgen. De na acht jaar afwezigheid door een zware blessure teruggekeerde Robert Kubica (die één GP-zege behaalde) doet in 2019 dienst als de stalmaat van Russell.

"Robert is geweldig", klinkt het kort en krachtig. "Hij heeft zó ontzettend veel kennis, dat is echt niet te filmen. Wat hij dan zo allemaal weet? Pfoe… het is niet één ding, één iets, iets tastbaars. Het is denk ik het totaalplaatje. Zijn natuurlijke talent en snelheid staat uiteraard buiten kijf, maar technisch is hij waanzinnig onderlegd. Hij weet ontzettend veel over de wagen. Ook op het gebied van engineering is Robert meerdere stappen verder dan menigeen. Het belangrijkste wat ik van Robert leer, zit ‘m dan ook in het technische gedeelte."

De populaire Robert Kubica fungeert als George Russells teammaat en leermeester

Naast het feit dat landgenoot Jack Aitken voor Russell als teammaat is ingeruild voor de Pool, heeft de overstap van zijn F2-stal ART Grand Prix naar Williams ook flink wat indruk gemaakt. "Ik ben ineens het focuspunt van de ontwikkeling", belicht Russell de promotie van F2- naar F1-rijder. "Voorheen zou ik in de racewagen stappen en gewoonweg zo hard mogelijk rijden, maar tegenwoordig moet ik een team in de juiste richting sturen. Waar ik vorig jaar twee engineers had, heb ik er nu zeventig! De rol van de rijder is in de Formule 1 zo veel groter dan deze in de juniorklassen was.” Daarnaast moet Russell ook op andere vlakken wennen. "Tuurlijk. Er is ineens een berg marketing-werk te verrichten, mediawerk zoals ik op dit moment verricht, haha!"

Dat hij klaar was voor de Formule 1 stond volgens kenners buiten kijf. Russell werd kampioen in het mogelijk 'sterkste' F2-veld ooit, waaruit naast hem ook Lando Norris en Alexander Albon naar de F1 promoveerden. "De kwaliteit van de top tien was waanzinnig, iedereen kon op zijn dag wel een race winnen. Je had natuurlijk de drie promovendi, maar vergeet Artem Markelov niet, Nicholas Latifi en ook Sergio Sette Camara." En vergeet Russell niet iemand? "Nyck, natuurlijk. Hoe kan ik Nyck vergeten. Als wij niet waren gecrasht in Baku, dan was-ie waarschijnlijk tweede geworden in de eindstand."

'Hoe kan ik Nyck vergeten' – voor de buitenstaander klinkt het als een hersenscheetje over een vroegere tegenstander, maar in feite is de Nederlander een zeer goede bekende van de Williams-coureur. Wat heet: Russell heeft al jaren een relatie met de zus van de Nederlandse coureur. Als vriendje van de dochter des huizes maakt de Brit geregeld zijn opwachting in Friesland. "We zijn inderdaad al een jaar of vier samen. Ik spendeer veel tijd in Nederland, ben gek op het land. Ik voel me er erg op mijn plaats en moet zeggen dat de omgeving waarin de De Vriesjes wonen mij ook erg kan bekoren!", om met een knipoog te reageren op de vraag of hij op steun van het Nederlandse publiek hoopt. "Daarom zit ik hier met jou, toch?"

Voor Russell is één man van grote invloed geweest op zijn keuze om te racen: zijn tien jaar oudere broer Benjy. "Als hij niet had gekart, wie weet wat ik dan was geworden. Ik ben gaan karten vanwege hem. Hij heeft me veel geadviseerd. Bovendien was hij een soort proefkonijn voor mijn ouders, in de goede zin van het woord. Ik heb er veel voordeel van gehad dat mijn ouders met hem al veel in de weer waren voor het racen."

Toch is uiteindelijk niet Benjy, maar George de gevierde Russell. De familie zette alles op alles om de jongste telg elk weekend aan de start te laten verschijnen van topwedstrijden in de kartwereld. "Als je een kind bent, veertien, vijftien jaar oud, dan denk je dat het normaal is dat je ouders elk weekend van het jaar met je op pad gaan, hun tijd en geld investeren. In feite hebben mijn ouders hun levens gewijd aan mij. Ik kon mijn droom najagen met dank aan hen. Bovenal accepteerden mijn broer en zus het dat ik in het middelpunt van de belangstelling stond, dat mijn ouders in mij investeerden. Ze hadden er alle recht toe om er een probleem van te maken, maar dat deden ze niet. Zodoende hebben we – en het klinkt afgezaagd, maar het is wel zo – samen de Formule 1 gehaald."

Als knipoog naar zijn grote broer heeft George Russell zodoende ook gekozen voor het startnummer 63 – het past prima bij zijn initialen GR, maar stamt uit de tijd dat Benjy kartte. "Bij het indoorcentrum waar mijn broer zijn eerste wedstrijden reed, kreeg de snelste coureur startnummer 63. Vraag me niet waarom precies dat nummer, maar het was nu eenmaal zo."

"Dat nummer is me altijd bijgebleven en toen ik mijn getal voor de F1 mocht kiezen, heb ik geen moment getwijfeld! Omdat ik als kleine broer altijd blijf opkijken naar mijn grote broer prijkt het nummer 63 op de neus van mijn Williams", besluit Russell met een lach.