Mogelijk vele F1-gridstraffen op komst na regelwijziging: gaat de FIA te ver?

De Formule 1-teams hebben het komende seizoen weer een nieuw hoofdpijndossier erbij gekregen als het aankomt op de betrouwbaarheid van hun wagens. De FIA heeft regelwijzigingen op het gebied van motoronderdelen namelijk teruggedraaid.

Elke auto op de grid mag komend jaar namelijk slechts drie exemplaren van de verschillende motoronderdelen inzetten. De verbrandingsmotor, MGU-H en MGU-K en de turbo mogen dus slechts twee keer worden vervangen. Als er meer dan drie exemplaren worden gebruikt, dan volgt er een straf.

Dat was aan het begin van vorig seizoen ook het geval, maar halverwege het jaar werd het veranderd en verhoogd naar vier. Daardoor kwamen er nauwelijks straffen voor, maar in 2024 zal het weer anders zijn. Ook al zijn er twee Grands Prix-weekenden meer dan vorig jaar (24 tegenover 22, plus zes sprintraces), de FIA wil dat men nog efficiënter wordt. Gaat dat ten koste van de entertainment?

Niet nieuw

Dat een coureur slechts drie componenten mag gebruiken tijdens een seizoen, is niet nieuw. Vorig jaar werden de teams echter halverwege het jaar geholpen en werd het uitgebreid naar vier. Toen waren er door de afgelasting van de GPs in China en Imola 'slechts' 22 races. Dit jaar zal F1 als het goed is wel die 24 aantikken.

Met 24 Grands Prix en zes sprintraces, tezamen met alle trainingen en kwalificaties, zou dat betekenen dat elk onderdeel gemiddeld 20 trainingen, 10 kwalificaties (waarvan enkele kortere sessies vanwege het sprintformat), twee sprintraces en 8 Grands Prix vol moeten houden.

Als dat een keer niet lukt, dan zou dat eigenlijk vrijwel meteen betekenen dat de coureurs in kwestie ergens in het jaar een gridstraf te wachten staat, wat de show natuurlijk niet ten goede komt.

Waarom?

Er zijn twee voornaamste redenen achter het lage aantal toegestane motorcomponenten, die beide met duurzaamheid te maken hebben. Ten eerste financiële duurzaamheid. Jaren terug werden er aan de lopende band nieuwe motoren geïnstalleerd, bij het gebrek aan regelgeving, zelfs zo vaak dat er soms tussen de kwalificatie en de race een nieuwe motor uit de verpakking werd gehaald.

Het liep dusdanig uit de hand dat er van duurzaamheid totaal geen sprake was, zeker omdat een motorleverancier vaak aan meerdere F1-teams motoren leverde. Het werkte niet uitnodigend voor nieuwe partijen.

Sinds in 2014 de hybride F1-motoren in het leven werden geroepen, is het aantal gebruikte motoren snel teruggelopen. Toegegeven, de hybride krachtbronnen zijn relatief duur, maar het heeft wel de deur open gezet naar toetreding van nieuwe motorlevanciers. Honda keert in 2026 'officieel' terug, net als Ford en Audi. Cadillac wil eveneens graag, samen met Andretti, toetreden tot de sport.

Naast de financiële duurzaamheid, hebben we het natuurlijk ook over het milieu. Zowel de FIA als F1 wil in 2030 CO2-neutraal opereren. F1-teams zijn achter de schermen druk bezig om hun ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te krijgen en een strenge limiet op het gebruik van motorcomponenten draagt daar natuurlijk aan bij.

Daarnaast wil een motorleverancier in de Formule 1 vandaag de dag graag technologieën gebruiken die tot op zekere hoogte ook van pas kunnen komen bij de ontwikkeling van de motoren voor hun alledaagse personenwagens. Een motor die maar een paar honderd kilometer mee kan voordat hij de geest geeft, is niet heel relevant voor op de weg. Efficiëntie is dan ook een van de belangrijkste kenmerken van de hedendaagse F1-motoren.

Wat zijn de consequenties?

Mogelijk zullen de teams hun motoren het komende jaar minder gaan belasten, dus niet op volle toeren laten draaien. Het zou zelfs invloed kunnen hebben op de ware snelheid van de F1-teams en afhankelijk van de betrouwbaarheid van een bepaalde motor, effect op de rangorde.

Daarbij moet wel benadrukt worden dat F1-motoren vaker niet op 100% van hun kunnen presteren, dus dit is geen nieuw fenomeen. Toch, de Formule 1 is de koningsklasse van de autosport, de crème de la crème, dus het zou teleurstellend zijn als F1-coureurs niet tot het gaatje kunnen gaan.

De gridstraffen zijn echter het grootste probleem. Een motorprobleem kan er zo voor zorgen dat een heel weekend in de soep loopt voor een coureur, of het nou door een gebrek aan trainingstijd en dus een sub-optimale set-up of een uitvalbeurt is. Als daar een gridstraf bovenop komt, dan wordt een coureur eigenlijk dubbel gestraft.

Voor de coureur én voor de fans is dit een klap in het gezicht. Als een (titel)strijd wordt opgeschud door een gridstraf, veroorzaakt door een motorwissel, dan is dat zeker voor de doorsnee kijker een grote teleurstelling die alleen maar voor afkeer van de sport zal zorgen. Het is te hopen dat motorstraffen volgend jaar geen invloed hebben op de titelstrijd, voor velen zijn die straffen namelijk een doorn in het oog. Met het oog op duurzaamheid lijkt het echter een noodzakelijk kwaad.