Ayrton Senna

Ayrton Senna da Silva werd op 21 maart 1960 geboren in Sâo Paulo. Net als veel andere coureurs begon ook Senna al op vierjarige leeftijd in de karts. Via de Formule Ford en de British F3 werd hij in 1984 door Williams aangetrokken als testrijder voor de Formule 1. Toch maakte hij niet voor Williams zijn debuut in de Formule 1. Dat deed hij voor het team van Toleman Hart.

Debuutjaar 1984

Al in zijn debuutjaar in 1984 deed Senna van zich spreken. Tijdens de GP van Monaco demonstreerde hij voor het eerst zijn ongekende kwaliteiten in de regen. Klassementsleider én leider in de race Alain Prost had de wedstrijdleiding al een paar keer verzocht om de race af te breken. Dit gebeurde uiteindelijk ook maar op dat moment was Senna al opgerukt tot de tweede plaats. Een overwinning had er ook zeker in gezeten als de wedstrijd niet halverwege werd beëindigd. Het was de eerste keer dat Prost en Senna elkaar op de baan tegenkwamen. In de jaren erna zouden ze nog menig gevecht uitvechten.

Zijn eerste overwinning

Impulsief als Senna was, stapte hij in 1985 abrupt over naar het team van Lotus. Hier behaalde hij zijn eerste zege in de Formule 1. Uitgerekend in de regen tijdens de GP van Portugal scoorde de Braziliaan zijn eerste zege. Het was zijn eerste van in totaal 41 overwinningen.

In 1988 maakte Senna de overstap naar McLaren en kreeg met Alain Prost een geduchte teamgenoot. McLaren beschikte met deze twee rijders over het sterkste rijdersduo van dat jaar en won maar liefst 15 van de 16 races. Het resulteerde uiteindelijk in de eerste wereldtitel voor Ayrton Senna.

De strijd met Alain Prost

De samenwerking met Prost vertoonde al snel de nodige scheurtjes. Zowel op als buiten de baan kregen de twee kemphanen het met elkaar aan de stok. Een absoluut dieptepunt was de crash van deze twee coureurs tijdens de GP van Japan, de laatste van dat seizoen. Prost crashte en Senna won de race maar werd uiteindelijk gediskwalificeerd vanwege roekeloos rijden en het veroorzaken van de crash. Hierdoor pakte Prost alsnog de wereldtitel in 1989.

Prost koos er vervolgens voor om in 1990 over te stappen naar Ferrari maar dat betekende niet het einde van de strijd met Senna. Uitgerekend in Japan kwamen ze elkaar weer tegen. Senna, de meester van de kwalificaties, versloeg Prost tijdens de kwalificatie. Echter, de wedstrijdleiding besloot na afloop van de kwalificatie om de startopstelling om te gooien. Hierdoor moest Senna starten op het vuile gedeelte en stond Prost plotseling op de ideale lijn.

Senna nam hier duidelijk geen genoegen mee en nam in de race geen gas terug toen hij werd ingehaald voor de eerste bocht door zijn aartsrivaal. Wat volgde was opnieuw een crash. Dit keer stonden beiden met lege handen. Uiteindelijk was het Senna die in 1990 zijn tweede wereldtitel haalde.

Ook in 1991 was Senna de beste van het veld en behaalde hij zijn derde en laatste wereldtitel.

Zijn fatale race in 1994

Na twee mindere jaren besloot Senna in 1994 over te stappen naar het team van Williams. Op 1 mei 1994 ging het helaas gruwelijk mis met de Braziliaan tijdens de GP van San Marino. Een dag eerder was de Oostenrijker Roland Ratzenberger ook al verongelukt op het circuit van San Marino.

Een dag later tijdens de Formule 1 race verloor Senna de controle over zijn auto in de Tamburello. Als gevolg van de oneffenheden in het asfalt op dit stuk van het circuit raakte zijn bodemplaat beschadigd waardoor hij de grip verloor. Hij kwam uiteindelijk in de muur terecht en werd terug de baan op geslingerd.

Na een korte onderbreking waarin Senna werd gereanimeerd werd de race hervat en uiteindelijk gewonnen door Michael Schumacher. Pas na de race werd bekend dat Senna als gevolg van zijn crash was overleden. Vermoedelijk hebben de brokstukken die loskwamen als gevolg van de impact van zijn auto in de muur al vrij snel tot zijn dood geleid. Officieel is het tijdstip van overlijden namelijk vastgesteld op 14.17 uur en dat betekent dat Senna vrijwel direct na de crash moet zijn overleden. Saillant genoeg had Senna voor de race zijn twijfels uitgesproken of hij wel of niet moest starten.

Zijn dood schokte de hele Formule 1 wereld en leidde tot een periode van nationale rouw van drie dagen in zijn thuisland.

De koning van de kwalificaties

Senna was de absolute koning van de kwalificaties. Hij scoorde maar liefst 65 poleposities en werd pas in 2017 hierin voorbij gestreefd door Lewis Hamilton. Zijn strategie was eigenlijk steeds hetzelfde. Namelijk al vrij vroeg in de kwalificatie een snelle tijd neerzetten, dan naar binnen voor de nodige aanpassingen. Daarna nog een keer naar buiten voor weer een snel rondje om vlak voor het einde nog een keer alles eruit te persen.

Vooral in de periode 1988, 1989 en 1990 was hij absoluut heer en meester. In de in totaal 48 races legde Senna maar liefst 36 keer beslag op pole. Een scoringspercentage van maar liefst 75%!

Heer en meester in de regen

Al vanaf zijn intrede in de Formule 1 was duidelijk dat Senna als geen ander in de regen kon racen. Zijn eerste overwinning haalde hij dan ook in de regen tijdens de GP van Portugal. Ook in de jaren daarna liet Senna menigmaal zien dat hij dit trucje als geen ander beheerste. Absoluut hoogtepunt was echter wel zijn legendarische overwinning tijdens de GP van Europa op Donington Park. Hij pakte de overwinning met maar liefst een voorsprong van anderhalve minuut op Damon Hill terwijl Prost als nummer drie gewoon op een ronde werd gezet.

Zijn prijzenkast

161 races

41 overwinningen

65 poleposities

80 podium finishes

614 gescoorde punten voor het wereldkampioenschap

3 wereldtitels (1988, 1989 en 1990)