De meest controversiële wereldtitels in de F1-geschiedenis

Op 12 december 2021 legden Max Verstappen en Lewis Hamilton elkaar voor de 21ste keer dat seizoen het vuur aan de schenen. Voorafgaand aan de Grand Prix hadden beide heren 369,5 punten. Dat zorgde voor een simpel gegeven: degene die op het Yas Marina Circuit als eerste over de eindstreep kwam, was wereldkampioen.

Verstappen startte vanaf pole na een sterke kwalificatieronde op de zaterdag. Hamilton vertrok vanaf plaats twee. In de eerste bocht wisselden de twee kemphanen echter al van positie: Hamilton had een betere start, verdedigde de binnenkant en ging aan de leiding. Aan het einde van het rechte stuk probeerde Verstappen zijn rivaal uit te remmen. Hamilton ging wijd, koos het hazenpad en sneed daarmee een deel van de baan af, waarna hij de leiding behield. De Brit claimde dat hij van de baan werd geduwd, waarna de FIA besliste dat Hamilton de positie niet terug hoefde te geven aan Verstappen.

Tekst gaat verder onder afbeelding.

Verstappen vs. Hamilton

Naarmate de race vorderde ontstond het beeld dat menig F1-fan nog kende van een jaar eerder: Hamilton leidde comfortabel terwijl Verstappen het onderste uit de kan haalde om enige vorm van aansluiting te behouden. En dat bleef zo, ondanks een sterk optreden van Verstappens teamgenoot Sergio Perez, die het Hamilton nog even moeilijk maakte.

Keek je door een oranje bril naar de race, dan zag het er lange tijd erg somber uit. Dat veranderde echter toen Nicholas Latifi zijn Williams-bolide enkele rondes voor het einde van de race in de muur parkeerde. Verstappen profiteerde van de crash; hij maakte een pitstop voor nieuwe softs. Hamilton bleef buiten op zijn versleten harde banden.

In eerste instantie leek Verstappen the sitting duck. De wedstrijdleiding maakte duidelijk dat de auto's tussen Hamilton en Verstappen zich niet mochten ontdoen van een ronde achterstand omdat de race bijna ten einde was.

Wedstrijdleider Michael Masi kwam hier echter vrij snel op terug. Hij maakte duidelijk dat de auto's tussen Hamilton en Verstappen de safety car in dienden te halen en aan moesten sluiten bij de rest van het veld, waarop Verstappen direct achter Hamilton terechtkwam. Ineens was niet Verstappen, maar Hamilton the sitting duck. Met nog één raceronde te gaan werd de Brit slechts enkele bochten na de herstart moeiteloos ingehaald door Verstappen. De Limburger stond zijn positie niet af en werd de eerste Nederlandse wereldkampioen in de geschiedenis van de Formule 1. Het zorgde voor vreugde in de lage landen, woede in het Verenigd Koninkrijk én slapeloze nachten in huize Masi.

Tekst gaat verder onder video.

Senna vs. Prost

Waar we dit artikel aftrapten met een stukje 'verse geschiedenis', gaan we nu wat verder terug in de tijd.

De F1-seizoensfinale van 1989 staat bekend als een van de meest memorabele en controversiële momenten in de Formule 1-geschiedenis. De strijd om het wereldkampioenschap draaide om twee legendarische coureurs: Alain Prost en Ayrton Senna.

De twee McLaren-teamgenoten gingen nek aan nek het laatste raceweekend in. De beslissende Grand Prix van Japan op het Suzuka Circuit werd gekenmerkt door intense rivaliteit en dramatische wendingen. Senna won de race, maar werd gediskwalificeerd wegens een omstreden manoeuvre waarbij hij Prost van de baan duwde. Dit bezorgde Prost het kampioenschap en zorgde voor een bittere nasmaak van een epische seizoensfinale. De controversiële gebeurtenis in het land van de rijzende zon veranderde de relatie tussen Prost en Senna voorgoed.

Senna vs. Prost: deel twee

De F1-seizoensfinale van 1990 was opnieuw een adembenemend hoofdstuk in de rivaliteit tussen Prost en Senna. Het kampioenschap werd opnieuw beslist tijdens de laatste race van het seizoen: de Grand Prix van Japan. Dit keer waren de twee rivalen echter geen teamgenoten meer; Prost was na afloop van het veelbewogen 1989-seizoen vetrokken naar Ferrari.

Senna pakte poleposition en leek daarmee in het voordeel. Dat veranderde echter toen de wedstrijdleiding bekendmaakte dat Senna's gridplaats werd verplaatst naar de vuile kant van het asfalt. De Braziliaan was ontzettend kwaad en oordeelde dat de FIA deze beslissing enkel nam om Prost een handje te helpen.

Prost ving de race aan vanaf plaats twee en beschikte over een potentieel voordeel vanwege de schonere startlijn. Prost profiteerde hiervan en nam de leiding in de eerste bocht. Senna, vastbesloten om alles op alles te zetten, liet zijn rempedaal onaangeroerd en botste vol op de binnenzijde van Prosts Ferrari, waardoor beide coureurs uitvielen. Deze controversiële manoeuvre bezorgde Senna zijn tweede F1-wereldtitel.

Tekst gaat verder onder afbeelding.

Schumacher vs Hill

Slechts vier jaar na de perikelen tussen Prost en Senna werd er een nieuwe strijd geboren in de Formule 1: Michael Schumacher versus Damon Hill.

In de seizoensontknoping van 1994 stonden Schumacher en Hill tegenover elkaar in een intense strijd om het wereldkampioenschap. Het was een seizoen dat al getekend was door tragedie, met het overlijden van Senna en Roland Ratzenberger eerder in het jaar.

Het kampioenschap werd beslist in Adelaide, Australië. Schumacher ging het weekend in met een summiere voorsprong. De Duitser nam de leiding bij de start, Hill sloot aan op plek twee. De volgorde tussen de twee bleef hetzelfde tot ronde 36. In die ronde verloor Schumi zijn Benetton-bolide bij de East Terrace-bocht en raakte hij de muur. Toen hij terug de baan opkwam wilde Hill hem inhalen. Schumacher stuurde 'gewoon' in, elimineerde zichzelf en beschadigde de bolide van zijn Britse rivaal.

Hill probeerde de race voort te zetten en ging onmiddellijk de pits in, maar trok zich terug uit de race vanwege onherstelbare schade aan de linker voorwielophanging van zijn Williams. Omdat geen van beide coureurs punten scoorde, pakte Schumacher de titel.

Tekst gaat verder onder afbeelding.

Schumacher vs Villeneuve

Bij het ingaan van de laatste race van het seizoen 1997 waren er nog twee coureurs in de race voor het wereldkampioenschap. Ferrari-coureur Michael Schumacher leidde met 78 punten; Williams-coureur Jacques Villeneuve stond tweede met 77 punten, één punt achter Schumacher.

De race vond plaats op het circuit van Jerez, Spanje. Villeneuve begon de race vanaf poleposition, met Schumacher op de tweede plaats. Schumacher had een betere start dan Villeneuve en nam bij de eerste bocht de leiding. Schumacher maakte zijn eerste pitstop in ronde 22 en Villeneuve maakte zijn eerste stop in de ronde daarna. Beiden behielden hun posities.

Villeneuve ging de 48e ronde in met minder dan een seconde achterstand op Schumacher. Halverwege de ronde probeerde hij Schumacher in te halen in de scherpe, rechtse Dry Sac-bocht. Met later remmen dan Schumacher, behield Villeneuve de binnenlijn en lag hij voor op de baan toen Schumacher instuurde, wat resulteerde in een botsing met zijn voorste rechterwiel en de linkerkant van Villeneuve's sidepod. Evenals in 1994 haalde Schumacher zichzelf uit de wedstrijd. In tegenstelling tot drie jaar eerder kon Schumachers titelrivaal zijn race wél vervolgen.

Tekst gaat verder onder afbeelding.

Villeneuve trekt aan het langste eind

Vanwege zijn gehavende Williams werd Villeneuve in de laatste ronde ingehaald door beide McLarens. De Canadees werd derde en eindigde met drie punten voorsprong op Schumacher in het kampioenschap en werd daarmee wereldkampioen.

De wedstrijdleiding classificeerde de botsing tussen Villeneuve en Schumacher aanvankelijk als een race-incident, maar Schumacher moest zich later toch verantwoorden bij de FIA. De FIA besloot dat Schumacher gediskwalificeerd werd in het wereldkampioenschap. Hierdoor verloor Schumacher zijn tweede plaats in het eindklassement, hoewel hij wel zijn overwinningen, punten en polepositions mocht behouden. Ferrari werd echter niet gestraft.