Data tonen aan: Strategie McLaren gerechtvaardigd, coureursmanagement het heikele punt?

Eerder in de Formule 1 Grand Prix van Hongarije zagen we al dat de undercut een krachtig wapen kon zijn op de Hungaroring. Niet voor niets verloor Max Verstappen tot twee keer toe plaatsen rond zijn pitstop waar, naar later bleek, Red Bull te lang mee wachtte.

In het hele drama rond de strategie van McLaren en de manier waarop het team met de coureurs omsprong, was misschien wel precies het tegenovergestelde aan de hand. Waar Red Bull zich totaal niet beschermde tegen een undercut, deed McLaren dat wellicht juist té overdreven.

Immers, Lewis Hamilton was gestopt voor verse banden en had een goede pace te pakken, een pace die tot een seconde per ronde sneller was dan Lando Norris op gebruikte banden. McLaren moest op enig moment dus naar binnen gaan om tegen de undercut te verdedigen en om dat als eerste met Norris te doen, is ook niet onlogisch, aangezien hij de eerste prooi zou zijn geweest van de zevenvoudig wereldkampioen in dienst van Mercedes.

Om na te gaan hoe nijpend de situatie was - of juist niet - , hebben we hieronder de onderlinge verschillen van Norris en Hamilton na de pitstop van laatstgenoemde uiteengezet. Houdt daarbij in je achterhoofd dat je met een degelijke pitstop zo'n 21 seconden verliest.

Een veilige marge

Wat we zien is dat toen Norris een pitstop maakte, hij een voorsprong van 25,5 seconden verdedigde ten opzichte van Hamilton. Ruim genoeg voor een veilige stop en de schatting van 21 seconden voor een pitstop bleek de juiste, want hij hield nadien 4,5 seconden van zijn voorsprong over.

Natuurlijk, hij hád nog twee en misschien wel drie ronden langer door kunnen rijden en volgens de wiskunde van bovenstaande alsnog voor Hamilton terug kunnen komen, maar dat had de druk op de pitcrew opgevoerd, iets wat McLaren juist wilde voorkomen. Een strategische fout? Het was boven alles een bewuste keuze met inbouwen van enige marge als achterliggende gedachte.

De vraag is misschien ook niet of de strategie fout was, maar meer of het managen van de coureurs het grootste probleem was. Oscar Piastri had immers voor zijn pitstop te horen gekregen dat McLaren 'de situatie wel zou regelen', maar had Norris die informatie ook gekregen?

En als dat niet tijdens de race of vóór zijn pitstop was, dan misschien wel voorafgaand de race? Zijn engineer wees Norris via de boordradio immers op zondagochtendgesprekken tussen het team. Het is aannemelijk dat dit soort scenario's daarin wordt besproken. Is dat waar Will Joseph met zijn smeekbede naar Norris op doelde?

Als het echter zo is dat Norris op geen enkel moment ook maar heeft kunnen vermoeden wat McLaren van plan is geweest, dan heeft McLaren op coureursvlak echt hele kwalijke steken laten vallen. Als dit scenario daarentegen tijdig aan Norris is voorgelegd, dan resteert er enkel een goede, ietwat voorzichtige strategie om de dubbelzege veilig te stellen, met een Norris die daar slechts nukkig in mee ging.

Bottom line is dat McLaren met de al dan niet veel te veilige call een zekere één-twee heeft veiliggesteld, dat terwijl het team in voorbije races werd verweten dat men te veel kansen heeft laten liggen. Met een één-twee op zak moet er dus ergens ook iets heel goed zijn gegaan.